Kees Wennekendonk tekent ook karaktervolle portretten van overleden geliefden. Naar aanleiding van verhalen van de achterblijvers en met behulp van bestaande foto's.
Met veel aandacht voor detail, waarbij de aanwezigheid van de geportretteerde bijna weer voelbaar wordt.

Postuum portret

Dhr Schoeman, 2015. †

Dochter en opdrachtgever MT Schoemen:

'De dagen na de - al langer voorziene - dood van onze vader waren intensief en gezellig.
Het afleggen en opbaren, de rouwkaart en de begrafenis, alles natuurlijk zo veel mogelijk in zijn stijl: we waren nog druk met en voor hem bezig. Hij was nog bij ons.
De begrafenis ging voorbij, het gezelschap ging uiteen en we keerden terug naar het land van de levenden. Maar we waren met onze dode nog lang niet klaar.
Bekend met het werk van Kees Wennekendonk besloten we onze vader door hem te laten portretteren. Aangezien Kees hem nooit had ontmoet, werden vele foto's verzameld en gesprekken gevoerd om de kunstenaar een zo volledig mogelijk beeld van onze vader te geven.
We waren er niet bewust op uit, maar dit proces bleek merkwaardig therapeutisch. Wie wás hij nu echt? Ongeremd urenlang mogen vertellen over een overleden dierbare aan iemand die het echt wil weten, is heerlijk voor iemand in de rouw.
En toen het portret af was en ons aankeek vanaf de wand van ons ouderlijk huis, voelde het inderdaad alsof we hem met vereende krachten hadden thuisgebracht.

We missen onze vader natuurlijk. Maar we voelen ons nu misschien nog meer met hem verbonden, en gezamenlijk hebben we een klein monument voor hem opgericht dat zal blijven bestaan. Hij is een beetje onsterfelijker geworden.'

 

 

Wijlen de heer Jan Coolen, in particuliere opdracht, naar pasfoto uit 80-er jaren.

mail@keeswennekendonk.nl