Poetica Reviews

KLASSIEK-

Wennekendonk
(UN)

Ongegeneerd in schoonheid zwelgen; dat doet pianist Kees Wennekendonk al in de eerste track van zijn cd Po?ica (eigen beheer) Het stuk heet Kosmisch Intermezzo, evenals bet gelijknamige gedicht van Jngmar Heytze waardoor de pianist zich laat inspireren. Het gedicht wordt niet voorgedragen, maar is overduidelijk aanwezig; passages als 'wezens van kristal' en 'flonkerend heelal' dienen zich als vanzelf aan bij het beluisteren van deze ruimtelijke, Debussiaanse klanken. Muziek in de Ravel/Debussy-traditie horen we eveneens in 'De Mooiste Meisjes', maardeze keer wordt een ander, schrijnend gevoel verklankt; de emotie die in ons opkomt bij het zien vanmeisjes die (Heytze:) 'het mooist zijn uit woede dat ze mooi zijn'.
En zo verder; in Gulliver in Amsterdam gaan de vingers met "kleine kabouterstapjes over de toetsen en in Poetica lijkt - ook al overeenkomstig de tekst - de pianist het problematis ineenzetten van een Ikea-kast te begeleiden. Heytze's gedichten zijn alle in de inlay afgedrukt. De Utrechtse duizendpoot Kees Wennekendonk (46)- hij is tevens brilmonturenontwerper, theatermaker, singer-songwriter en cultureel organisator en gaat binnenkort ook nog een serie interviews in deze krant illustreren- zou je alleen kunnen verWijtendat hij als pianist wel erg de kant kiest van de vredige welluidendheid; alsof deze cd een reactie is op de dwangmatige kakofonie van de Nederlandse impro-elite. Surf voor bestellingen naar: www.keeswennekendonk.nl. (JdV)

Jeroen de Valk in het Utrechts Nieuwsblad, 6 december 2003

***

Mooie CD. Heb direct Keith Jarrett in Keulen bij het grof vuil gezet?.

Jeffrey Meulman, cultuuradviseur

 

'Over je nieuwste CD: De energie spat de speakers uit en voert me mee naar een belevingswereld, die soms vreemd bekend aandoet. Het mooiste voor mij: 'La Veleta' laat de boventonen als kosmische bellen rinkelen tot het helder wakker in mij is, en ik geniet van een diepe ademing. 'Gulliver in Amsterdam' en 'Het kwijt zijn van dingen': Geen noot teveel.
De CD als geheel: Verhalend, virtuoos, melancholisch, intiem en hartverwarmend persoonlijk. Je moet er de tijd voor nemen om hem een paar keer te horen en dan groei je er zelf in.'

Marianne Verbrugge, Singer-Songwriter, winnaar 'Het Geheim Van Utrecht'.

***

Gedachten tijdens Poëtica

Improviseren is componeren in je hoofd. Zonder papier, direct beslissingen nemen. Het is wel eens berekend dat een improvisator 20 keuzes per seconde moet maken. Die schatting lijkt me persoonlijk aan de lage kant. Zeker als we het hebben over vrije improvisatie. De kunst van niets iets maken. De inspiratie van het moment als leidraad. Geen tijd om terug te kijken, je moet verder. Alleen het heden telt. Zen en de kunst van het pianospelen.
Improvisaties opnemen is eigenlijk een contradictio. Gestolde fragmenten uit een andere tijd krijgen een andere lading. Het verhaal wordt steeds opnieuw hetzelfde vertelt, maar wij luisteraars ontdekken steeds nieuwe invalshoeken. We reconstrueren het moment in ons hoofd.
Wat gaat er in het hoofd van Kees Wennekendonk om als hij piano speelt? Noten, akkoorden, boodschappenlijstjes, zijn publiek, de gedachten dwarrelen door elkaar als bladeren in een herfststorm. De gedichten van Ingmar Heytze zijn een vuurtoren in de nacht; duidelijk zichtbaar maar altijd aan de horizon. De luisteraar heeft de vrijheid de muziek zelf in te vullen met beelden. Hij kan ergens tussen de muziek en de gedichten gaan zitten, of zijn eigen verhaal maken. Je mag volgens mij ook alles loslaten en gewoon naar de klanken luisteren. Als luisteraar improviseer je mee met de muziek. Men noemde het ooit Third Stream, de Derde Stroom, de ontbrekende schakel tussen jazz en klassiek. Duke Ellington die Tsjaikovski speelt, Stan Kenton bij Wagner op de koffie en Darius Milhaud die jazzritmes verkent in La Cr?tion du Monde. Kees Wennekendonk heeft zijn eigen Stroom gevonden. De helderheid van klassieke muziek, de schwung van jazz, de vertelstructuur van po?ie ? de cd heet niet voor niets Po?ica. Ik moest constant denken aan Debussy, ook zo iemand die schilderde met pianoklanken.
Eerlijk gezegd weet ik nog steeds niet welk gedicht bij welke improvisatie hoort. Het maakt er mijn luisterervaring niet minder door. Kees Wennekendonk heeft met Po?ica een indrukwekkende proeve van bekwaamheid afgeleverd. Observaties die in hun raakheid en directheid het componeren ontstijgen. Ingmar Heytze mag zich gelukkig prijzen met een vertolker als Kees Wennekendonk.

drs. D.P.M.L. Haneveer, musicoloog

***

'Een leuke verassing, de CD van Kees. Ik ben wel een kritische luisteraar, maar ook desondanks dat het materiaal van de stukken wel bekend is, is de vorm, de dramatische lijn, of de flow heel natuurlijk en kloppend. Ook als je de stukken achter elkaar beluistert, is de afwisseling of de volgende muzikaal karakter een prettige ontwikkeling'.

Alan Laurillard, componist, rietblazer, jazzmusicus.

***

'Twee keer gedraaid, werkelijk mooi! Ik kijk uit naar de presentatie,'

Ingmar Heytze, dichter.

***

 

piano-improvistaties op gedichten van Ingmar Heytze en
vrije improvisaties 2007
spotify:

Klik hier voor POETICA in iTunes

 

 

Over CD POETICA

Ziet u, ik monteer naar beste weten maar
de kast is groot en ingewikkeld, bij het derde
plaatje klopt het al niet meer, schroeven zoek
en gaten waar geen gaten moeten of juist niet
waar wel, tussen alle rommel aan mijn voeten
liggen plotseling de geur van zolders, oude
pauwenstaarten, fotoboeken of het bonken
van een trom en ik maar zagen schroeven
dreggen om de hele boel - ik wil alleen maar
zeggen dat ik worstel en soms bovenkom.

                        Ingmar Heytze



POETICA is een CD met geimproviseerde pianomuziek. Deze muziek is in een keer opgenomen, op een Fazioli vleugel in de kleine zaal van het Muziekcentrum Vredenburg. Ik heb dertien gedichten van de Utrechtse dichter Ingmar Heytze op de lessenaar van de vleugel gezet en geprobeerd de inhoud, de sfeer, de melodie en de structuur ervan in muziek te vertalen. Tijdens een proef bij de presentatie van Ingmar's boek: 'Hier heeft de oudste steen gelijk' in de Utrechtse Stadsschouwburg kon hij de gedichten moeiteloos uit de improvisaties halen, zonder te weten in welke volgorde ze gespeeld werden. Hieruit moge blijken hoe beeldend de dichter schrijft. In het binnenboekje van de CD kan men de gedichten als 'Kosmisch Intermezzo', 'Debuut', 'Tandelozer wordt het niet', 'Mammoet', 'Mission Statement' en 'In ieder leven valt een vliegtuig' met de muziek meelezen. Zo geven de muziek en de gedichten een vaak onverwachte diepte aan elkaar. Bij de vrije improvisaties 'La Veleta', 'Ruine', 'Fugaeske', 'Golven' en 'Stil maar' is niet uitgegaan van een melodie, tekst of akkoordenschema. Deze manier van spelen heet 'Instant Composing'; de muziek ontstaat op dat moment, daar, zoals een schaakpartij ontstaat uit de openingszetten. Dit proces heb ik eerder gevolgd op mijn eerste CD "Donder & Liefde I".



kosmisch intermezzo

Man 1: Waar blijft het heelal nou toch.
Man 2: Het h? beloofd.
-Herenleed-

Nu sterrenkijkers ijzerenheinig
in de loze ruimte staren,
voyagers als stalen pluizen
door een duister vacu? suizen
en schotels witte ruis vergaren,
weten we: wij zijn alleen.

Maar wie wil zien in elf dimensies
droomt zich wezens van kristal
oren groot als korenvelden
horen elke stille nacht
hun schaterlach uit verre stelsels
in een flonkerend heelal.

Men ademt in, men ademt uit,
men wacht -


Ingmar Heytze