Meest recente reguliere pindaconcerten:

za 21 maart 20.00u
Pindaconcert no.97
Thema: "Kiem!"

Een 'regulier' pindaconcert. Het programma:

Rick Kostelijk - gitaar, muziek van de CD 'Compass'
onder andere Janco van de Kaaden, percussie.

Matteo Mijderwijk - vleugel, Mulla - premiere (!) eigen compositie.
Luuk Huiskes - fotografie
Femke IJlstra & Syrène - saxofoonquartet
John Noy - lezing / schilderijpresentatie
Roel Weerheijm - poëzie

nr 96 - 13 december 'Die slag is u'
Programma: (VOL)

Ingmar Heytze - met De man die ophield te bestaan
Esther van Hees en Mateusz Pulawski - liederen
Merijn Schipper - poezie/proza
Surprise Act
Piek - fotografie www.piek.cc Piek Kock specialiseert zich de laaste tijd in bokswedstrijden. Boek: Roll with the Punches.
Ondergetekende - muziek
Rob van Scheers - presenteert zijn nieuwe boek: drie akkoorden en de waarheid - muzikale levenslessen
Njambi Atema - zang met Gerard vd Berg op contrabas - jazz

nr 95 - 25 oktober: bij hoog en bij laag

Isabel Nolte - singer songwriter
Tim van der veer - leest voor uit zijn roman in wording 'Baba Šljivovica'
Nunq - gitaarduo
Rendel de Jong - lezing 'topdown/bottum up'.
Pravini Baboeram-Mahes - singer songwriter op vleugel met percussionist Rakesh Mahes.
Pauline Pisa - poëzie. Wellicht uit haar nog te verschijnen bundel Halfrust.
Koen Zinnemers - singer songwriter, met Johan Smit op contrabas.

nr 94 : zaterdag de 6e september

thema 'afstand' (vol!):

Bart Plantenga - lezing + video van zijn boek YODEL IN HIFI
Danibal - act op stem met nadruk op het Zwitserse afstandzingen.
Rosa Schogt - poezie
-
Lonneke Schepens - zang
MIchèle van Lier - verhaal
Ensemble Shandiz - muziek die haar wortels heeft in Iran maar die is bewerkt en gecomponeerd volgens de klassieke Europese traditie. De liederen worden in het Perzisch gezongen. Mehrnaz Salehi (zang), Imre Keblušek (cello) en Hamid Tabatabaei (piano, arrangementen en composities).

nr 93 : zaterdag de 5e juli 20.00u

programma:

Alida Rusch - pianorecital en een liedje
Yvonne van der Bijl - presentatie 'Fashionable Frida' over het leven en werk van Frida Kahlo
Kirsten de Meijer - poezie en proza
Mark Alban Lotz - solo-fluitconcert. Zie ook recente CD
Sonja Kocemba - stand up comedy

nr 92 : zaterdag de 3e mei (vol) | Thema: NIEUWE WEGEN

Op het programma:

Roel Weerheijm - Nieuwe gedichten - en enkele oude gedichten in een nieuw Umfelt
Maarten Ornstein - concert op klarinet en basklarinet.
Peter Boer - autistische notities en reportages
IBO - liedjes met Jina Sumedi, vleugel.

Jan Schellink - film
Marike Dubbeldam - annex 'Vinexvrouwtje'- columns
Esther van Hees - zang, en Robert van der Padt, vleugel - poetische jazz uit Vlaanderenland. (Eric Vloeimans vond Esther zingen “als een engel”)

PC 91mber- 8 maart - grenzen:

Marloes Robijn - gedichten
Neeltje van Haren - minilezing over neurobiologie
John Noy - ontwikkelingsvoorstelling ouvre schilderwerk

Abdelkader Benali - poezie

Helene Gelens - gedichten uit haar nieuwe bundel ' applaus vanuit het donker'
Ondergetekende - liedjes

nr 90 - zaterdag de 25e januari. Thema: Vreemde Streken. Vol!

Op het programma:

Anna van Kooij - fotografie Urbex Night Photography,
Microwolf - Benjamin van Vliet, liedjes
Marcel van Driel - Schrijver
Arnoud Rijken - animatiefilm (Il Luster)
Stefany June - lichte liedjes, met begeleiding van gitarist Dennis de Beurs
Merlijn Nash - liedjes
Mathilde Brugman - flamenco-dans met gitarist Lesley van Brederode, zang Pablo

Nr89: VOL. Uitverkocht. Afgeladen. Sold out.
zaterdag 14 december

Verbindend thema: het duister

Het programma:

Jan Schellink - Presentatie autobiografie, Misschien 56 - herziende druk - 3 november 2013
Johanneke ter Stege - duistere liedjes
Ingmar Heytze - nieuw werk, poezie.
Pebbles - zangeres Njambi Atema en basgitarist Erwin Willemse - jazz/popsongs
Victor Gijsbers - filosoof, column over vampiers.
Marjolein van der Heide - Liedjes
Frans de Jonge - Nachtfotograaf
Serge van Duijnhoven - Dichters Dansen Niet - try-out 'Vuurproef', een tocht van het duister naar het licht.

Pindaconcert 26 oktober:

Het programma:

Foppe Schut: Wat geeft de Zee, en wat doe ik ermee? Stokken, knopen en fotografie.
Coen Mobach: Zeemansliederen. (Coen heeft nog bij de VOC gewerkt)

Tim van der Veer - leest voor uit zijn aanstaande boek: 'Baba Sljivovica' met een stuk over de Zwarte Zee.

Sidney Sitters - improvisatie met live electronics 'Uit de diepte'.
Peter Knipmeijer - zeegedichten.

Wooden Soldiers - liedsmeden Agnes Loonstra en Frank Wolff met nieuw werk.

28 september 2013. Vol!

PC nr.87 Roel Weerheim draagt voor.

Staat geheel in het teken van de honderdste geboortedag van mijn Bechstein concertvleugel.
Met medewerking van meesterpianisten, dichters en vleugelkenners.

Edwin Berg - "Johan, bedankt! Modern interpretations of Bach's music", met danseres Silke Mehler.
Oksana Ivashchenko - improvisaties en liedjes
Roel Weerheim - poezie over piano en Canto Ostinato.
Ondergetekende - Bechstein
Leonie Tielemans- zang, en piano - Patrick Rugebregt, eigen repertoire. www.leonietielemans.nl

DeGids.FM - interview over mijn Bechstein
Mijn lieve Bechstein concertvleugel wordt september 2013 100 jaar. Dat wordt gevierd met een speciaal aan haar gewijd programma. U hoort daar tezijnertijd meer over.
Met Robertjan Booij van DeGids.FM heb ik voor Radio 1 een interview gedaan over de vleugel, ter gelegenheid van het 160-jarig bestaan van bechstein. Dit kunt u beluisteren via deze link: Interview Radio3.FM over deze Bechstein met Kees Wennekendonk.

29 juni 2013
PC nr.86

_________________________________________________________________________________________________________________

- Mees - Liedjes van haar nieuwe CD: Spring.
- Lukas de Jong - het ontstaan van de werven en werkelders in Utrecht en de terugkerende aflossing van waan en ratio in de westerse architectuurgeschiedenis
- Njambi & Rik - Eigen nummers in soulfunk. Zang Njambi Atema en Rik Dijkman vleugel.
- Peter Brouwer & Michael Abspoel - een dichter en de stem van Man Bijt Hond met een programma over Brel
- Van Piekeren - liedjes van Jan met Johan 'Gitareert' Fransen.

Frans Verpoorten maakte bovenstaande mooie compilatie van dit pindaconcert.

_________________________________________________________________________________________________________________

Filmpje van mini-pindaconcert op Cultfest 7 juni 2013

Op vrijdag 7 juni deed ik met Peter Knipmeijer vijfmaal een soort minipindaconcert in mijn werfkelder ihv Cultfest

_________________________________________________________________________________________________________________

29 juni 2013
PC nr.86

_________________________________________________________________________________________________________________

- Mees - Liedjes van haar nieuwe CD: Spring.
- Lukas de Jong - het ontstaan van de werven en werkelders in Utrecht en de terugkerende aflossing van waan en ratio in de westerse architectuurgeschiedenis
- Njambi & Rik - Eigen nummers in soulfunk. Zang Njambi Atema en Rik Dijkman vleugel.
- Peter Brouwer & Michael Abspoel - een dichter en de stem van Man Bijt Hond met een programma over Brel
- Van Piekeren - liedjes van Jan met Johan 'Gitareert' Fransen.

_________________________________________________________________________________________________________________

Programma 18 mei 2013 (VOL!)

_________________________________________________________________________________________________________________

- Danny Weijermans doet een muzikaal startschot op zijn rode trompetje
- Helene Kalisvaart, klassiek zang, met Oksana Ivashchenko aan de vleugel
- Marijn Baas - poezie
- Jan Schellink - HEMTOE - Mens maakt gebruik van gitaar/zang/+film,backingtrack
- Rendel de Jong - "Middeleeuwse" gobelins uit de jaren dertig van de 20e eeuw: "The makers & The making of" van de wandkleden in de Aula van de Unversiteit. Bladeren in het familiealbum van twee kleurrijke kunstenaars, Willem van Konijnenburg en Chris de Moor.
- Marieke Snijders / Mark Alban Lotz -originals, muzikale bewerkingen van gedichten en interpretaties van liedjes, piano/dwarsfluit
- Marloes Robijn - verhalen
- Daan Hofman - liedjes van nieuwe CD 'Frederic & de katoenvelden', waarop 'Chanson word gemixt met Rootsy popmuziek en Nederlandse teksten'.

20 april 2013 ( vol ! )

- Danny Weijermans geeft het startsignaal met trompetsolo
- Anneke Claus, groot dichteres
- Marc van Vugt en Ineke van Doorn, met Michael Occhipinti, Canadees gitarist.
- Joost Baars leest uit zijn reeks 'Binnenplaats' en uit zijn chapbook 'Iemand anders'.
- Janneke Jager - ‘Het kan tegenvallen’, cabaret.
- Wooden Soldiers - Agnes Loonstra - zang, Frank Wolff - gitaar en zang en Myrthe van de Weeterin - viool, contrabas en zang.
- Pauline Pisa -

2 maart: (Vol)

- Joop Nolles & Band (CD Well well well it's love)
- Simon Mulder leest uit Avantgaerde -
- Deccapods - band, met vrede van Utrecht set
- Benjamin Roberts - Amerikaans historicus over Sex and Drugs Before Rock n Roll. Boek:
" Youth Culture and Masculinity during Holland's Golden Age."

VOL!

Het programma:

- Three hands Clapping, met Theo de Jong bas, Peter Tiehuis gitaar, Bart Fermie percussie.
- Roel Weerheijm - poëzie.
- Marieke Winkler, liedjes.
- Victor Gijsbers, filosoof.
- De Opfrisdames, Interactieve theaterperformance, met een souvenir uit eigen leven -
Anne Nusselder (theatermaker) en Sanne Duijf (illustrator).
- Marein Baas - poëzie
- Desmond " Belker" Haneveer - liedjes van zijn nieuw uit te komen CD.

Belker: "Slechte Vriend"

zaterdag 1 december 2012 (VOL)

Programma:

Peter WJ Brouwer - poëzie
Helene Kalisvaart en Oksana Ivashchenko - zang en vleugel
- Micaela's aria uit carmen van Bizet
- Nedda's aria qual fiamma uit I pagliacci van Leon Cavallo
- Rusalka's lied aan de maan uit Rusalka Dvorak.
Rendel D. de Jong - Van Parijs naar Workum, zomer 1813.
Het reisdagboek van een chirurgijn uit het leger van Napoleon
Syrène - damessaxofoonkwartet met Licks&Brains, van Klas Torstensson
Sopraansax: Femke IJlstra
Altsax: Lotte Pen
Tenorsax: Annelies Vrieswijk
Baritonsax: Aukelien Kleinpenning
Lukas de Jong - architectuur
Arend Wesdijk - eigen liedjes

zaterdag 27 oktober

Filmpjes

Leine

Deccapods

Camera Foppe Schut

Het Filmpje van Nahawand Ensemble is op verzoek van de zangeres verwijderd.

Programma:

Zaterdag 27 oktober 2012

Nahawand Ensemble - - traditionele oost - mediterrane muziek met Marianne Noordink, nay en fluit, en Yorgos Kesisoglou op Ud (luit), Vera Ramer- zang en Marit Berends - cello.
Luuk van der Werf - De kunst van het verduurzamen.
Foppe Peter Schut - film
Deccapods - band - singer-songwriters Massey Parr and Tom Jilbert, Dutch rhythm section Hanno Tomassen and Floor Smulders
Peter Knipmeijer - de kunst van de Light Verse.
Leine - liedjes

Esmay Usmani was ziek.

****

Zaterdag 29 september

Magda Augusteijn - film : in opdracht van Natuurmonumenten over de Buisse Heide, waar Richard Roland Holst, kunstenaar en man van Henriette Roland Holst begin vorige eeuw zijn atelier had, en daarmee over het socialisme van de jaren 1905-1930.
Dirk-Jan Plate (Neuf neuf) - nederpopliedjes.
Ingmar Heytze - nieuw autonoom werk
Danibal - filmverslag mondharpfestival Moskou van Gerben Schmidt
Solene - singer-songwritertrio bestaande uit Lieneke Termont, Daan Heitbrink en Arjan Egges
Coen Mobach - verhalen en folkliedjes
Jan Schellink - presentatie fotoboek 'Manieren': regenpijpen/buizen/bedradingen in het gebied aan de bloemenriviera. Met live-muziek van Jan
Edwin Berg - Bach / jazz op de Bechstein
(“the new best thing on piano”. International press acclaims: “this music is outstanding in terms of level and originality”)

23 juni 2012

Alida Rusch - klassiek repertoire op de vleugel
Ingmar Heytze - gedichten
Prosper de Roos - film: Calling E.T.
IBO - liedjes
Yvonne van der Bijl - verhalen uit Koerdistan
Marieke Rijneveld - gedichtenliedjes

19 mei 2012 #vol

Hanz Mirck - nieuwste gedichten
Fransen en van Piekeren - nieuwe liedjes van hun album in wording: 'Gedoogd'
Pauline Pisa - poëzie



Marein Baas - proza en poëzie
Sidney Sitters, vleugel en mezzosopraan Debora van Straaten -'trois chansons de Bilitis' van Claude Debussy.

foto's: Hans Berends

7 april 2012
#VOL

Op het programma:

Robbert Welagen - leest uit zijn vijfde roman: 'De tussenpersoon'.
Tsead Bruinja - nieuw project met oa Femke IJlstra
Ingmar Heytze - nieuw werk
Jan Schellink - Beroepskunstenaars in de klas - 2 beeldklankstukken
Johanneke ter Stege - Liedjes vanachter de vleugel.
Victor Gijsbers- filosoof
Phinx - liedjes

25 februari

Bernhard Christianse - sprookjes
Thijs van Vuure - What is it Like to Be a Bird - performance rond mensen als vogels.
Jascha van Roij - nieuwe liedjes in 432 hz
Hanz Mirck - jongste gedichten

Filmpje van de vervogeling van Jascha van Roij door Thijs van Vuure:

Jascha doet een Merel.

****

28 januari (vol) op het programma:

Willem Hendrik Gispen, emeritus rector magnificus van de Universiteit Utrecht, leest uit zijn boek: Ik adem Utrecht.

Jornt Duyx en Tjitze Vogel - gitaar, saz en percussie, contrabas. 'Geïmproviseerde Wereldmuziek met Lange Lijnen en Scherpe Snedes'.

Merel van Laake - Mees' muziek

Nienke Esther Grooten en Simon Mulder presenteren uit nieuwe editie van handgemaakt poëzieperiodiek Avantgaerde, en nieuwe gedichten.

Maura ten Hoopen - liedjes / inschrijfactie voor eerste EP. Met percussionist Berry Claessen

Tim van der Veer - leest een nieuw hoofdstuk uit zijn boek: Runner's High, dat in juni 2012 verschijnt

Remko Willems - liedjes

26 november 2011

Snowapple -

"Drie vrouwen uit Amsterdam, met alledrie een verschillende muzikale
achtergrond, besloten hun krachten te bundelen en begonnen de nieuwe
formatie Snowapple. Una, Fanny & Laurien deden hun muzikale ervaring
op in zeer uiteenlopende situaties, variërend van het gebaande pad
van het conservatorium tot kleine rokerige jazz-cafés, moderne
theatervoorstellingen en tours met Gipsy-bands.

Het repertoire bestaat uit eigen composities, vergeten spirituals en
oude folksongs."

Una: Vocals, Mandoline, Glockenspiel
Laurien: Vocals, Guitar, Ukulele
Fanny: Vocals, Accordeon, Violin

-

Marein Baas - poëzie en proza

-

Roel Weerhejim - poëzie

-

Geimproviseerde muziek rond een Spaanse gitaar:

Daniël Kok: percussie
Willem Leeuwenburg: Guitarron (Mexicaanse bas, acoustisch)
Tom Haex: Trompet
Wim Hoogveld: Spaanse gitaar

-

Diane Siemelink - poëzie

Verslag 29 oktober - door Jan Schellink

Jazeker! Kees had het weer voor elkaar.
Iedereen verliet de ruimte na afloop met voldane glimlach op het gezicht. Daar hadden natuurlijk alle mensen daar aanwezig deel aan, maar samenstellen van een dergelijk program en gastheer zijn is en blijft een gave en organiserende overgave. Het werd een ''golvende'' avond. In een ruimte vol (!) met mensen..

Jacqueline van der Zee - Singer-songwriter
Kwam deze nog nimmer door haar binnen betreden ruimte (net als ik) wat vroeger binnen. Met de woorden hier hangt een fijne vibe.

Kees startte de avond met een mooi lied en pianospel over de liefde. Ja je kan zeggen dat ik zoek .... maar het was echt wel golvend pianospel.

Jacqueline opende de avond met fijne liedjes die gingen van kikkers in de sloot, tot afgrijselijke thema's als treintransport van mensen in oorlogen, vertolkt in prachtig en aangrijpend piano spel. Een golvende beweging van liedjeskeuze in haar repertoire die als je het van alle Singer-songwriter naast elkaar zou leggen, en er metingen op zou verrichten, nog wel is heel goed overeenkomsten zou kunnen vertonen.

Victor Gijsbers - filosoof vertelde ons onder andere (op zijn eigen duidelijke en prettige manier) dat je wel een wet kan bedenken, maar er altijd gebeurtenissen zullen zijn die deze wet tegen spreken. Een voorwerp dat langs de mast van de boot valt, valt altijd vlak naast de mast, maar als er golven zijn verstoren ze dat proces natuurlijk.

Voor de eerste Pauze speelde het Alex Siegers trio, en had als enige van de avond niets met golven te maken . ik was blij dat ik in deze ruimte was en kippenvel en emotie over en door mijn lichaam voelde sidderen. Alex met heel 2 heel fijne muzikanten om hem heen zong zoals altijd heerlijk. En hoe je van een mens mag verwachten met overgave en gevoel, en bedenk eigenlijk nu dat als Alex de hierboven beschreven vlaggenmast zou zijn, en de soul zijn naar beneden vallende bal. De zwaarste storm met de grootste golven die bal niet anders zou kunnen laten vallen, dan naast de mast .. het hart van de boot en reis die leven heet.
Dus toch .. weer die golven.

Na deze eerste pauze:
Marco Zuilhof - theoretisch natuurkundige over de internationale aandelenmarkten.
Die de golven ''roes'' op deze hele avond eigenlijk gestalte gaf in terug kerende patronen in statistische grafieken, waar wel heel frappante gelijkenissen in waren te ontdekken. Hier werd fijn nog wat over heen en weer gepraat, en op en neer natuurlijk.

Ikzelf was aangekondigd met fotopresentatie 'De schoorsteen', hetgeen een fors foto album betreft met een oplage van 2, hier had ik een filmpje van gemaakt met soundscape, en ja hoor .. ook had ik een klankcompositie gemaakt van MRI klanken met daaronder een film van mij met golven en schuim die daar meer dan perfect onder kon. Zonder!!! dat ik wat aan de film hoefde te veranderen, en moest op deze avond denken aan hoeveel film niet zomaar onder muziek geplaatst zou kunnen worden, en gewoon zou kloppen met de ''welke muziek dan ook'' daaronder. En de keren dat het niet zou kloppen, was dan natuurlijk slechts te wijten aan enkele verstorende processen.

Na de tweede pauze was het tijd voor Hava-Hava - wereldmuziekensemble.
Wij noemen van links naar rechts fluiten/percussie-harp-sas/zang-bas/electronica- en helemaal rechts wederom voornamelijk houten fluiten divers.
Wonderschoon! en zoals Kees het verwoordde de avond kwam hier samen in een golvende beweging naar deze harmonie toe.

Met de smaak van heerlijk kazen en fijne wijn nog in de mond verliet ik de ruimte waar ruimte was, en hoewel Kees mij eerder te kennen had gegeven dat hij het niet al te laat wilde maken, zat hij toch vol overgave op zijn banjo met een paar andere mensen een fijn lied te spelen, een logisch golvend gevolg van de aanwezige ruimte in deze ruimte.

Jan Schellink

29 oktober 2011 Vol!

Hava-Hava - wereldmuziekensemble
Victor Gijsbers - filosoof
Alex Siegers trio
Jan Schellink - fotopresentatie 'De schoorsteen'.
Marco Zuilhof - theoretisch natuurkundige over de internationale aandelenmarkten
Jacqueline van der Zee - SingerSongwriter

24 september 2011

Jan van Mersbergen schreef hierover op zijn blog:

Deur

Ik ging nog even naar de wc, voor de eerste optredens begonnen. Toen ik de deur opendeed merkte ik al dat hij klemde en ik lichtte hem iets op en toen kon hij open, maar toen ik later weer naar buiten wilde en de deur weer oplichtte werd hij geblokkeerd door de vloer aan de andere kant van de wc-deur. Ik tilde hem nog iets verder op maar de deur ging niet open, en ik wilde hem niet forceren, want ik merkte dat als ik nog iets verder duwde hij kapot zou breken. Ook begreep ik dat de deur nu meer klemde dan eerst omdat ik voor ik naar binnen ging op de houten vloertegel stond en nu niet. Ik hoefde dus alleen maar te wachten tot er weer iemand naar de wc wilde en die op dat stuk vloer zou gaan staan, dan zou ik de deur open kunnen doen. Maar er kwam niemand. Ik keek in de spiegel. Ik besloot de man die de avond organiseerde te bellen. Die was vlakbij. Tot mijn verbazing kreeg ik wel bereik (we zaten in een kelder aan de Oude Gracht in Utrecht) maar kon hij niet op tijd opnemen. Toen rammelde ik flink met de deur en een man die er vlakbij stond opende hem. Daarna las ik fragmenten voor, en liedteksten.


www.janvanmersbergen.nl

Programma:

Gert de Vries - Engelse luitmuziek van rond 1600 gespeeld op renaissance-luit
Peter Knipmeijer - o.v. cashtest cyclus van 18 gedichten met bijpassende muziek.
Lauris en Verberne - Liedjes uit nieuwe CD "Vrolijkheid"
Sjoerd Alberda - vleugel, eigen composities.
Jan van Mersbergen - leest een verhaal voor uit eigen werk, waarschijnlijk Vastelaoves.
Ronald Willemsen - Architect over villa Mulder/Utrecht (genomineerd voor de Rietveldprijs)
Raj Mohan - liederen/gedichtenvan zijn nieuwe pop cd Daayra - begeleiding gitarist Lourens van Haaften.

18 juni 2011

Bernhard Christiansen - plukjes eigen werk.
Cees Tuinenburg (bariton) & Cathalijne Rodenburg (piano) - Liederen van Schubert
Hanz MIrck - nieuw werk (poëzie) met jazztrompettist Pieter van Engelen.
Arnoud Rijken - animatiefilm
Ingmar Heytze - nieuw werk.
Marieke Winkler - Singer Songwriter
Tim van der Veer - hoofdstuk uit work in progress: Runner's High.
Tilia - Utrechtse band met o.a. Edwin Severijn en Charlottevan der Linden.

16 april. uitverkocht

Programma oa

The Afterward presents: 'Spirit of Maluku'
Hanz Mirck, poëzie
Harold K., nieuwe CD, wellicht met band.
Esther Kornalijnslijper: De Tulp, vrij naar Jeanette Winterson's The PowerBook, verhaal.
Erik Dijkstra en Marko Otten, fotografie en poëzie
Maura ten Hoopen, singer - songwriter uit Nijmegen.
Jan Schellink, film & vleugel: De dansende gietertjes

zaterdag 5 maart 2011.

- Kila & Babsie - poëzie-duo
- Peter WJ Brouwer - leest voor uit zijn nieuwe bundel 'Landdieren'
- Funda Jelsma - singer songwriter / gitaar
- Victoria Delano - leest voor uit haar te verschijnen debuutroman 'Jet Set Summer'
- Me and my cloud - liedjes / piano

- Theo Sieben & co - liedjes gitaar / fiddle hebben afgezegd

5 februari 2011:

- Hanz Mirck - nieuwe gedichten,
- Tsead Bruinja - poëzie

- Ed Koenders - "2012 Apocalyps in Photoshop", beeldpresentatie.

Uit: '2012, Apocalyps in Photoshop' werk van Ed Koenders

- Ursula Ossendrijver - PRI: (Past Reality Integration, richting in de psychologie)
- Simon Mulder - "waar zijn we nou helemaal mee bezig in de poëzie"
- Daan Hofman - nieuwe liedjes try-out

- Jan Schellink - Slomo Wet Suit Crows, film-, muziek-, tekst-performance

Uit: Slomo Wet Suit Crows van Jan Schellink

En ondergetekende met 'Schrijvenderwijs', van Tom Waits naar Willem Barnard:

Opnames filmpjes door Foppe Peter Schut

***

zaterdag 18 december: "de 2e discipline"

Van de dichters weten we dat zij dichten, wat doen zij daarnaast het liefst? Wat doet de architect op zijn kerkorgel? Welk verhaal kan de NGO-medewerker vertellen van zijn ervaringen in de beschermde compound in Kabul?

Magda Augusteijn: schilderwerk ( en hoe haar film-montagewerk dat beinvloedt )
Marcel van Driel: liedjes van de kinderboekenschrijver. En een verhaal.
Piet Jan Zijlstra: (NGO'er): verhalen van de compound in Kabul.
Peter Knipmeijer: liedjes van Peter Hammill en de Freggles

Bijzonderheid: Peter Knipmeijer zorgt traditioneel voor Gluhwein.

***

zaterdag 20 november uitverkocht

Programma:

Jan Willem Louwerens: de stand van de psychiatrie - deel II
Sybren Visser: liedjes met en zonder vleugel
Tsead Bruinja: poëzie
Takis Sideris: luit en/of fluit
Ingmar Heytze: nieuw werk
Phinx: singer-songwriter, nieuw werk
Mary-Joanne Verhoef: teksten, poëzie.
Jan Schellink: 'le concours de twirlgirls', fotoverslag.

**

zaterdag 30 oktober

Nienke Becker columns,
Maarten Das poëzie,
Habiba - singer-songwriter op harp,
Tim van der Veer leest uit zijn boek met de werktitel: 'Hoogtelopen',
Beer Liedmeier zingt klassiek met Robert Kooijman achter de vleugel.
Kees Wennekendonk - liedjes

zaterdag 25 september uitverkocht

Gina van den Berg - verhaal
Bernhard Christiansen en Isabella van Doorn - Daniil Charms
Ton de Gruijter - poëzie
Renée Stevense - singer/songwriter op contrabas.
Anne Nusselder - op de grens tussen theater en cabaret
LiIa Boucher - verslag installatie
Jean-Pierre Geelen - leest uit Blinde Vink en/of nieuw werk.
Ingmar Heytze - poëzie
Myrte Leffring/Marijn van de Ven - Wolken van krijt

26 juni 2010

Het programma:

Nadine Archer, poëzie - 'Dial Prisko', met Daniël Hentschel, pop, Jan Schellink, lezing over 'Het Gehoor' - Peter Knipmeijer, verhaal, Asfalt feeën ( Ingmar Heytze & Ellen Deckwitz & Cor van Ingen ), Barbara Tiggeler en Marieke Snijders, zang en piano, dichteres Diana Ozon en gitariste Wil Schmal, Prosper de Roos, korte film.

Humphrey Daniëls draait op de afterparty!

Verslagje Pindaconcert 8 mei.

Met aan het gebogen plafond de fonkelnieuwe toneelverlichting van Foppe Peter Schut kreeg deze aflevering een knallende en behoorlijk dada-volle opening met de film 'Een vaas met bloemen' van Jan Schellink. Een film die als thema 'luisteren' heeft. Hier een filmpje van een optreden van Jan in Sjujazzpodium met vazen, glas en andere dingen die ook gebroken kunnen worden. Op naar het volgende project.
Ingmar Heytze droeg voor, vertelde en dichtte. Niets aan toe te voegen. Foppe kwam weer in beeld met een zeer dynamische beamerpresentatie van wat zolangzamerhand wel een van specialiteiten genoemd kan worden: landschapsfotografie. Schut vertelde hoe hij Photoshop gebruikt: als basistechnieken in de doka in het analoge tijdperk. Het publiek was met name geinteresseerd in hoeverre hierbij de de oorspronkelijke ervaring van het beeld werd nagestreefd, of een verbeterde versie daarvan. Beoordeel zelf op: youtube. Echt zijn was ook een thema in de prozapresentatie van Marijn Baas.

Geinfecteerd door pollen, maar desalniettemin aanwezig met een prachtige basklarinet was Jan Cremers. Hij speelde uit diverse eigen composities (o.a. Sherpa Steps) meerdere sonore en ritmische melodielijnen na elkaar, die oorspronkelijk onder elkaar stonden, waarbij hij ons weer de samenvoeging in ons hoofd liet maken. Hier een indruk op youtube.
Sybren Visser zong vanachter de vleugel liedjes die bedriegelijk lief leken. Totdat ze ergens halverwege meerdere rakettrappen bleken te hebben, soms vilein, soms ironisch, maar altijd liefdevol. Kijk hier 'Vergeet de tijd'.
Door een chaotische vergissing mijnerzijds, mocht hij, in plaats van Jan Schellink, de eerste gedichten van Marijn Baas begeleiden. Marijn liet zich hierbij afleiden door klok noch briljante invallen van Sybren. Hier ene opname van 'In memoriam Ingmar Heytze'. In het tweede gedeelte van zijn voordracht kwam toch nog Jan Schellink, de oorspronkelijk beoogde begeider aan de bak, hetgeen een geheel andere kleur aan de poezie gaf.
Ik zal mijn liedboek moeten updaten want het beoogde slotlied het Eiland was niet te vinden. Ach. Dan maar Kind II, en op verzoek Theo. (Ook op youtube te vinden)

Bovenstaande snapshots zijn van Jan Schellink, dank. Camerawerk van de filmpjes is van Foppe. Eva, Jennemiek, Toine en Gerrit, Arianne en alle anderen die geholpen hebben de boel weer op orde te krijgen, bedankt voor de hulp. Het was vol, het was weer mooi, het was dynamisch, en het werd nog laat. Op naar de volgende, ik houd u op de hoogte!

Kees Wennekendonk

***

Verslagje pindaconcert 3 april 2010

- Fidel Cortes met Jacarandá, een poetische, en muzikale reis door Latijns Amerika
- Zangeres Marlieke Fris, begeleiding Kees Wennekendonk
- Waxy Monkee Frogs - jonge Utrechtse band
- Arnoud Rijken - korte animatiefilm
- Liedjeszanger Jan Veldman, nieuw werk
- Lezing Rendel de Jong, Aurea Libertas: Oranje en de Republiek, strijd voor of tegen de vrijheid?
- Astrid Rijff leest voor uit haar nieuwe boek 'Snaren'.

100 ogen kijken mij verwachtingsvol aan. Het is kwart over acht en iedereen zit al klaar. Dat is nog nooit gebeurd in de 15-jarige historie van het pindaconcert. En ik wil best wel beginnen, maar... er mist nog een van de actoren van vanavond. De spullen van de band staat opgesteld, de jusite stemming is aanwezig. Fidel Cortez vraagt me of hij zal beginnen. Ik reageer gepanikeerd. Huh? Dan schiet mij te binnen dat hij daarom gevraagd heeft, omdat hij in restaurant E'le aan de overkant gaat spelen. Chips! En Rendel de Jong is er nog niet. In mijn hoofd schud ik de kaarten van de programmering van vanavond nog maar eens. Ik vraag of het oke is als hij voor de eerste pauze speelt. Fidel vindt het goed. Pfiew. Rendel komt binnen. Het is half negen. Ik wil mijn praatje beginnen. Er komt een groepje van zes man binnen. Nog zes? Waar moeten die zitten? Heb ik aanmeldingen over het hoofd gezien? Men vindt zijn weg, schuift door, een iemand moet op de grond zitten.

En vanaf daar voltrekt zich het wondertje: het loopt, het is afwisselend, het is spannend, ergens valt een glas, ergens wordt een extra stoel getoverd voor iemand die noodgedwongen op het bed is gaan zitten, de mensen die vandaag publiek zijn, voeden degene die hen voedt met aandacht en de energie die dat geeft.

***

De Waxy Monkey Frogs zijn een zeer jonge popband, waarvan ik de zangeres Roosje Enklaar, ken uit de bediening van brasserie de Rechtbank. Zij weert zich kranig en positief in dit microfoonloze universum van mijn werfkelder, terwijl de drums en vleugel af en toe tot liplezen dwingen. De groep maakt opgewekte muziek, en heeft duidelijk potentie.

Astrid Rijff leest voor uit haar roman 'Snaren', alsof zij de laatste tijd niet anders doet. Duidelijk, verstaanbaar en vol overtuiging. Zij gaat zo op in haar werk, dat ik haar zelfs enigszins moet afremmen.

De titel van Astrid's roman snaren vloeit in het spel en de zang van Jacarandá, vanavond wegens ziekte van de vaste bassist bestaande uit Fidel Cortez en Peter van der Eind. Zij raken ons.

In de eerste pauze is er de nooit aflatende hektiek die nog steeds ontstaat als er een beamer op een laptop en een DVD speler moet worden aangesloten. Maar het lukt. Rendel de Jong heeft in diezelfde pauze een motor opgewarmd die nu voor een scheurende start zorgt in een geillustreerd verhaal, dat als een dolle race door de tijd vertelt over wie wanneer en op welke wijze macht verwierf bij het ontstaan van onze monarchie, en welke rol vrijheid daarbij speelde. Het slotbeeld zegt alles: prins Claus die zijn stropdas voor de laatste keer afdoet.

Hij wordt in dit beamerblokje door Arnoud RIjken, van animatie productiebureau Il Luster, hij heeft: Little Quinten meegenomen. En niet alleen de film kregen wij te zien, ook de zoektocht er naartoe. Want een animator vertrekt uit het helemaal niets, terwijl een gewone filmer direct beeld heeft als hij de camera ergens op richt. Little Quinten bleek een zeer goed gemaakte, bijna zwart-witte film te zijn, waar alles zo verzorgd was, inclusief de geluiden, de muziek en de psychologie , dat het een genot was om naar te kijken, en er werd veel om gelachen.

Zangeres Marlieke Fris en ik hebben uit onze overlap in repertoire gezocht, en kwamen met vier nummers waar we met onze longen en harten de gloed in bliezen. Onweerstaanbaar als zij is, zong zij Georgia, Black Coffee, Without you (Harry Nilsson) en, een mooi nummer van Tom Waits dat ik nog niet kende: Flower's grave. Dit laatste prachtig klein, emotionerend.
13 april studeert zij af van de codarts akademie in Rotterdam op muziektheater.

Jan Veldman, geboren in Doodstil, had de gelegenheid aangegrepen om nieuw materiaal te schrijven. We kregen de eerste versie van 'Vis' te horen, vervolgens een mooi nummer over het begraven van een moeder, begeleidt op banjo, en een zeer oud nummer over de duikboten die 'wij' aan Taiwan verkochten, hetgeen na de ontroering zorgde voor grote hilariteit. Als toegift klonk 'De leste ronde' hetgeen wij na afsluiting van het programma met liefde ter harte namen.

Meer filmpjes van Jan Veldman, Marlieke Fris en ik van deze avond op mijn youtubekanaal

Met dank aan Foppe Schut voor het camerawerk, en Jan Schellink voor de foto's!

Kees Wennekendonk, 12 april 2010

***

Verslagje pindaconcert 6 maart 2010

Dank. Dit begint dicht bij mijn droom van de kunstensalon te komen. Architectuur, poezie, muziek, psychiatrie, film: alle verhalen onder het motto: waar zijn wij mee bezig? Dank.

Dank Andre de Jong die uit Arnhem kwam, en ons wilde vertellen hoe hij zijn vak architectuur ziet. Aan de hand van een recent project legde hij uit, hoe hij samen met een bedrijf tot een integraal concept kwam, dat ook de manier van werken in het gebouw zou beinvloeden. Alle papier het huis uit, geen papieren archief, alle werkplekken open, iedereen kan overal aan de slag, met slechts twee middelen: een laptop en een mobiel. (Op de beelden die andre liet zien, zagen de oplettende kijkers wel een pc hier en daar uit een tafel steken, maar het algemene idee was duidelijk). Dank Heleen dat je met Andre mee was, en ook meehielp de enorme hoeveelheden vaat van 50 man publiek te verwerken.

Dank Ton de Gruijter, die uit Nieuwegein gekomen was, met Carolien, om gedichten voor te dragen. Van mij mocht hij vijf minuten voordragen, volgende keer mag het langer, het was mooi, het was humoristisch, het was bijzonder.

Dank Prosper de Roos, die met Magda uit Amsterdam gekomen was, met twee films onder de arm: "A night with Michael": korte doc over een groepje groupies onder het hotel raam van de King of Pop.
En "Miss Helga Almond": een erg korte film over geheime surveillance codes in het openbare leven. Onderdeel van 'Postcards from the continent', een serie filmpjes gebaseerd op alledaagse observaties en hersenspinsels.Open, rustig getimede beelden, waarbij je alle gelegeheid had je eigen gedachten te vormen.

Dank Humphrey Daniels, die ons in staat stelde een kwartier lang, waarschijnlijk voor vrijwel allen voor het eerst van ons leven, met zo'n grote groep stil en contemplatief naar muziek te luisteren, gewoon omdat het er was. Muziek van de grammofoonplaat, of uit de laptop van de DJ. Wonderschone muziek uit vele stijlen: a capella, Billy Holliday, klassiek, pop.

Dank Jan Willem Louwerens (Zuidlaren), die een lang gekoesterde wens in vervulling deed gaan: 'vertel nu eens hoe de stand is van de wetenschap die psychiatrie heet'. En de psychiater vertelde. Welk gedeelte van een behandeling nu eigenlijk werkt, en welk gedeelte van de behandeling wordt overgeslagen bij het beoordelen van de effectiviteit ervan.
Over wat er zou gebeuren als een westerling bij een zuid-chinese geneesheer voor behandeling te gast zouden zijn, NIETS, net zo goed als dat er met een zuid-chinees niets zou gebeuren in het AMC, al zou hij elke behandeling krijgen waar een westerling beter van worden, alleen al, omdat zijn hele verwachtingspatroon over wat er waardoor zou gebeuren op geen enkele wijze aan zou sluiten op de gevolgde methode. En zo veel meer.

Dank Isabelle van Dooren en Bernhard Christiansen. Achter vleugel en bevlogenheid scholen de teksten van Daniil Charm, en deze keer ook stukken Christiansen zelf. Klein en stil, hilarisch en groot, speciaal voor deze teksten geschreven muziekstukken, en stukken uit de beproefde literatuur, en Isabella en Bernhard groeiden daarin.

Dank Ingmar, die het pindaconcert trouw blijft, want van het eerste uur, ooit in 1995 of daaromtrent. Ziehier zijn voordracht:

Dank alle bezoekers, wier drank wij konden drinken in de pauze, wier taart en wijn, kazen en pinda' s de grote tafel vulden. En zonder wie ik niet in mijn eigen husije van alle bovenstaande kon genieten.

En wederom dank aan Humphrey, die bleef draaien tot half vier 's nachts, zodat wij elkaar nog nader konden spreken in precies de goeie sfeer. Afterparty!

KeesW

Verslagje pindaconcert 30 januari 2010

Voor ons staat een donkerharige, smalle man, Nyk de Vries. Hij kijkt serieus, geconcentreerd. Zijn teksten laten zich niet ogenblikkelijk catalogiseren. Er klinkt een muziekje. De eerste lachen weerklinken. Men krijgt het door. De miniaturen van Nyk zijn serieuze humoristische kunstwerkjes, die met het nodige zelfbewustzijn en zelfrelativering worden gebracht. Onverwachte wendingen in een oorspronkelijk zetting.

Maria Tesselschade Schoeman, Tessel voor vrienden, woont al een aantal jaren in het zuiden van de povlakte in een dorpje dat er niet toe doet, en waar ogenschijnlijk ook weinig gebeurd. Het klein menselijk leed, en de onvermijdelijke absurdismen hebben zich niet aan haar oog weten te onttrekken, en zij deelde haar observaties in de toonzetting der ironie.

Tweelingsterren heet de nieuwe bundel van Peter Knipmeijer, uitgegeven door de Contrabas. Voor de gelegenheid, plus vanwege ziekte uitgevallen asfaltfeeen Ingmar Heytze en Ellen Deckwitz, las hij voor, inderdaad op de bas begeleid door Cor van Ingen. De combinatie werkte, spacious en rock-funk geluiden gaven rust en swing aan de gedichten.

In een zeer heldere uiteenzetting over een niet altijd even duidelijk uitgelegd onderwerp, vertelde kunstschilder John Noy hoe een abstract schilderij tot stand was gekomen. Stap voor stap zagen wij op het projectiescherm vanaf de eerste schets een compositie ontstaan, waarbij John goed kon uitleggen hoe vooral het non-figuratieve tot stand kwam, en vooral: wat dat was.

Hélène Gelèns had nog maar net haar nieuwe, tweede bundel gepresenteerd tijdens de gedichtendag, of zij mocht er al uit voordragen op dit pindaconcert. Helene schrijft heldere, bedachtzame gedichten, en zo draagt ze ook voor.
Drie rengedichten uit 'Zet af en zweef' werden door ondergeketende begeleid op gitaar en vleugel.

Filosoof Victor Gijsbers spreekt en denkt snel. Zijn 'korte geschiedenis van de geest', met citaten uit de wereldgeschiedenis der heel grote denkers was wervelend, voor mij gedeeltelijk onnavolgbaar, maar aanzet tot denken: hoe dachten wij door de eeuwen heen over onze eigen geest?

Zoals aangekondigd deed ondergeketende de premiere van het lied Theo Koomen 'Theo'. Of misschien een tussentijdse try-out. Het lied zal zeker nog groeien, het was goed het hier voor het eerst met publiek te kunnen delen, en er bleef meer overeind dan ik voor zo'n eerste keer had durven hopen.

Ondertussen is de 'premiere' geweest. Dat zag er zo uit.

Tot slot trad Marjoleine Reitsma op, allereerst met een eerste publieke uitvoering van het lied 'Be good or be gone' van Eron Regan, Hierna volgend wonderschone en humoristische liedjes uit de theatervoorstelling 'elders in de wereld die ...... in herpremiere gaat in ..... Toen zij veels te vroeg voor iedereen, maar wel keurig na een kwartier wilde stoppen, maande ik haar terug naar het voetlicht met de strenge woorden: waar denk je dat jij naartoe gaat'. Waarna zij gelukkig een zinsbegoochelende uitvoering van 'astronauts' speelde. Een prachtig ademend stuk, een waardig slot van dit heerlijke pindaconcert.

KeesW, 5 februari 2010

Verslagje pindaconcert 19 december 2009

In dit pinda*kerst*concert traden de actoren op mijn verzoek aan met hun 2e discipline.
Hierop hadden de dichters unaniem besloten gitaar te gaan spelen en erbij te zingen, hoewel Ingmar Heytze via de tussenstap van de begeleiding op door de sneeuw onvervoerbare hang daar later op terug kwam en op gedreven, humoristische wijze een selectie uit zijn sportcolumns voor de Volkskrant voorlas.

Maar dichter Hanz Mirck zong inderdaad met zijn dobro-gitaar, en vrij breekbaar ook, eigen liedjes. Dat gaf tevens al aan wat deze avond zou kunnen opleveren: dat we de persoon achter de kunstenaar beter konden zien, omdat deze niet de gebruikelijke harnas van het geoefende metier kon dragen.
Saskia Konniger, werkzaam als journaliste en daarnaast medewerker bij het Rijksmuseum van Volkenkunde te Leiden, las voor uit haar reisroman Club Karma: een scène waarin zij een rondritje vanaf een Indiase kamelenmarkt zich de handen aan het zadel laat binden teneinde het hoge tempo van een galopperende kameel te kunnen volhouden zonder ervan af te lazeren.
Zichzelf begeleidend  op een minigitaartje, hetgeen een mooi beeld opleverde, zong dichter Tsead Bruinja op zeer intieme wijze een aantal liedjes, waarbij hij met opzet niet vertelde van wie die waren. Tot slot bleek waarom: als wij geweten hadden dat ze van megarockband Marillion waren, waren wij met een gehaal ander soort aandacht gaan luisteren.

Interieurarchitect Toine Pennings joeg er na de 1e pauze in hoog tempo enorme aantallen indrukwekkende reisfoto's doorheen, geprojecteerd op een door Gerrit Vos meegebracht Imax-scherm. We kregen in TGV-vaart mensbeelden uit o.a. Tibet, China, Afghanistan,  hoogvlaktes, woestijnen en zich daarin bevindende ghost towns uit Zuid-Amerika.

Filosoof Leon de Bruin houdt zich graag bezig met neuro-psychologie, en het onderwerp van zijn spreekbeurt was intrigerend; fantomen in twee vormen: ledematen en gedachten. Hij illustreerde dit met voorbeelden uit de praktijk: een man die zich pas compleet voelde nadat hij een eigen been had geamputeerd, en daarmee het gevoel inloste dat dit sowieso al niet van hem voelde. Leon verbond dit (pun not intended) met een veel voorkomende ervaring van als schyzofreen bestempelde mensen: dat sommige gedachten door anderen in hun hoofd lijken te worden geprojecteerd, en niet uit eigen brein lijken te zijn voortgekomen.

In de tweede pauze kregen we een welriekende, door Peter Knipmeijer bereidde Gluehwein toegediend. Een zeer bruikbaar tweede talent, zoals wij konden vaststellen.
Cartoonist/zanger/performer Daniel 'Danibal' Hetchel bracht, met dit in de mik, zeer korte, enigzins absurdistische gedichten.
Performer/muzikant Jan Schellink rende tot slot wereldrecords langs verschillende afgronden van het standupcomedianschap. Hij speelde met verve een wanhopige comedian waarbij de leuke dingen die zijn publiek normaal roepen om het geheel te verstoren, nu gebruikt werden als steekwoorden om een zelfstandige conference uit op te bouwen. De hiermee getimmerde ladder reikte precies tot de rand van het ravijn.

Als toegift op de avond vol schyzofrenie bracht ik een muzikale ode aan de door deze geestesgesteldheid getroffen broer van David Bowie. Space Oddity dus.

KeesW

Verslag pindaconcert 28 november 2009

met diverse youtubes

Het PindaConcert van 29 november was de vroegst uitverkochte editie in de 13-jarige historie van deze laagdrempelige kunstensalon. Dat betekent: ruimte maken. Dankzij hulp van ervaringsdeskundige, fotograaf en midwinterfestivalorganisator Foppe Peter Schut waren tafel en love-seat op tijd versjouwd, en lampen verhangen voor aanvang. Er zouden tegen de 50 mensen publiek op komen draven.

Victor Snuverink opende de reeks optredens. De professioneel getrainde gitarist met grijs hoedje en halflang sluikend blond haar kwam deze keer met drie nummers van eigen hand, ter try-out. Zeer opvallend bij de uitvoering hiervan waren de ge'grunte' onderdelen: een fantastisch contrast met het vaak subtiele en uitgewerkte gitaarspel.
Op verzoek wilde hij wel een langer stukje melodie uit een nummer duivelbassen, dat klonk echt ongelofelijk.

Psycholoog/kunstkenner Rendel de Jong hield vervolgens een strak maar humoristisch referaat met powerpoint (dank https://www.de-rechtbank.nl voor de beamer) over voor managers leerzame fases in de ontwikkeling van kunstenaars, in deze uiteenzetting met name Vincent van Gogh. Graag had ik over een van de vele onderdelen alles geweten. Maakt niet uit welk onderdeel. Wellicht voor een volgende keer.

Bernhard Christiansen kwam met teksten van de Russische Theaterschrijver Daniil Charms en pianiste Isabella van Dooren. Zij bleek in de rol van begeleider en side-kick een groeidiamant te zijn. Binnen de kortste keren zat iedereen met een kamerbrede grijns en ongeloof naar de absurdistische teksten te luisteren. De keuze van de klassieke muziekfragmenten en de timing tussen Isabella en Bernhard waren perfect en hilarisch.

Na de pauze werd op een pedaalemmer, verhuld in een authentieke Maxima-postzak de synthetisator van Lilian Hak geinstalleerd. Er is een nieuwe jazz-CD op komst. Een leuk idee van Lilian: eerst een nummer op ouderwetsche wijze op de vleugel met gitarist en ega Frank Burks, om vervolgens hetzelfde nummer op het digitale keyboard te brengen. Wat zal ik zeggen? De akoestische versie was voortreffelijk. Frank bespeelde mijn oude gitaar ter onderstreping van het klassieke karakter van deze uitvoering met aan de vergetelheid ontrokken plectrum van mammoetivoor. (Dat gaat toekomstige archeologen nog voor raadsels gaat stellen). Daarna dus de digitotale versie. Hierin werd een strakke aaneenschakeling van samples zo goed gekozen en bediend, dat, er een bijna ironiserende werking van uitging. Dit werd versterkt door de volle en klassiek jazzy gekozen stemvorm die Lilian hanteerde. Hier moet ik mij haasten te zeggen, dat dit nergens de boventoon voerde: het was slechts een extra element, waardoor de 'content' van de nummers nog beter over het voetlicht kwam. Zie

Ruim een half jaar geleden kreeg Jan Veldman te horen dat zijn leverwaarden nog steeds te hoog waren, hij moest nog drie maanden extra alcoholvrij doorleven. Inmiddels is deze levertijd opgelopen tot driekwart jaar. Veldman houidt over deze bijzondere tijden een dagboek bij, en uit een iets bewerkte versie las hij ter inspiratie van het drinkende gedeelte van het publiek een aantal dagen voor.

Tot slot mocht ik, in afwezigheid van zangeres Marlieke Fris, die het met roze stembanden rustig aandeed op de bank, een drietal nummers zingen aan de vleugel.

Utrecht voor beginners

Als epiloog deed Alexis de Roode, vlak voor hij definitief zijn rode ogen sloot, een imposante inleiding op zijn Belle van Zuilengedicht, waarna ook het schone gedicht zelf nog volgde.

Hierna moet nog vermeld worden dat de vriendin van Victor Snuverink geweldige inzet heeft getoond bij het drinkklaar maken van de glazen, voor aanvang- en na afloop van het concert.

Waarvoor ook mijn oprechte dank.

19 december

Omdat het zo heerlijk storm loopt, het laatste jaar op de pindaconcerten, heb ik het idee opgevat een extra pinda'kerst'concert in te lassen, op 19 december. Hierbij gaan de optredenden niet als gebruikelijk uit van hun eerste discipline, maar van iets wat als een hobby, of tweede specialiteit kan gelden. Zoals iemand echter al terecht opmerkte, mag het ook een derde, vierde, of zesentwintigste discipline zijn. Dank Anne Broekma, die komt dansen. Verder zijn aangemeld: Tsead Bruinja, dichter, op gitaar, Hanz Mirck op dobrogitaar, Ingmar Heytze met vrouwdin Anouk op gitaar en zang, architect Toine Pennings met reisfoto's, muzikaal performer Jan Schellink als stand-up comedian en tekenaar mondharpmuzikant Danibal met korte gedichten, filosoof Leon de Bruin houdt een lezing over neuropsychologie. Uitgangspunt voor de optredens: kort maar hevig.

Voor mensen die als publiek willen komen: inschrijven per mail, alleen als je zeker weet dat je komt aub, anders moet ik mensen onterecht teleurstellen. En dat willen we niet op ons karma bijschrijven.

Met goede groet,

Kees Wennekendonk

Eerdere PC's:

28 november op het program:

Uitverkocht

Jan Veldman leest voor uit zijn drankboek 'Levertijd' in wording, Victor Snuvelink, gitaar (Cum Laude Haags conservatorium 2005), Hanz Mirck, zijn vertalingen van gedichten van nobelprijswinnaar Seamus Heaney, Marlieke Fris, zang, Harry Zevenbergen, poëzie, Bernhard Christiansen en Isabelle van Dooren, vleugel, prozateksten van Daniil Charms, Rendel de Jong, psycholoog*, Lilian Hak, nieuwe composities op vleugel/samples.

*) Rendel de Jong: ontwikkelingen in de moderne kunst als model voor professionele ontwikkeling in het algemeen.

Pindaconcert 19 september 2009

UITVERKOCHT .

Op het programma:

- Rick Treffers - zanger-liedschrijver (o.a. Mist), nu nederlandstalig.
- de Droomdenkers
- Victor Gijsbers, filosoof
- dichter Ingmar Heytze
- Jan Schellink, performance
- Martijn van der Heuvel over zijn geruchtmakende proefschrift 'Het verbonden brein'; hoe efficient is communicatie in het brein georganiseerd? (Ook in VK Wetenschap 22 augustus)
- Hanna Sleumer, zang, en Victor Snuverink, gitaar, verrassingen uit de wereldmuziek.
- Ineke Riem, poëzie

Verslag Pindaconcert 13 juni

door Dennis l'Ami

“Wie recenseert de avond?” Dat is een snelle vraag, Kees. Een antwoord ligt eindeloos gecompliceerder. De kunst van het recenseren is de kunst van het herkauwen. Dat geldt dus ook voor een Pindaconcert. Dat zit zo. Een hapklare brok glijdt als vanzelf naar beneden. Neem haring. Weinig vissen evenaren de glijvaardigheid van deze gladjakker onder de vissen. Een ‘haring-voorstelling’ valt dus niet te recenseren, want weg is weg. Je kunt de sensatie beschrijven die voelbaar is op het moment dat het gladsel je slokdarm inschiet, maar heus, daar blijft het bij.

De minder snelle variant dan? Een voorstelling die dagen later nog wat naschokt, opboert, wegschuurt of uitzet. Dat zijn de brokken waarover een recensent zijn groot licht mag schijnen. Doorslikken, herkauwen, uitspugen. Er omheen lopen, er tegenaan trappen, reanimeren en weer opschrokken; de ware recensent schuwt het grove geweld niet, zoveel moge duidelijk zijn. Het schrijven van een stukje is maar een topje van de ijsberg! De ware recensent herbergt een schat aan informatie! De denker, de overweger, de herkauwer. De recensent.

Terug naar Utrecht. Terug naar de werfkelder. Terug naar de singer/songwriter, de dichter, de cabaretier en de fotograaf. Het publiek! Zonder hen geen interactie. Zonder hen geen S...M...O...K...E... Zonder mensen geen artiest. Een artiest die enkel voor de spiegel optreedt is geen performer. We zijn op het punt beland dat publiek en recensent belangrijker lijken te gaan worden dan de kunstenaar en zijn of haar kunst! Dit gaat de verkeerde kant op.

Maar dan, als een ‘gorilla in the mist’ is daar opeens een Pindaconcert! Onbekend met het fenomeen loop ik als een mak schaap achter mijn vrienden de trap af en baad mij, in hun kielzog, onder in een gezelschap dat zich nog het best laat omschrijven als gemoedelijk. Mijn verbazing stijgt met de minuut. Wat ontzettend leuk! Wat eenvoudig in zijn opzet maar zo vol van gestalte! Wat is er toch weinig nodig voor het creëeren van een lach, het oproepen van ontroering en de neiging te dansen tot de zon opkomt. Weinig maar tegelijkterijd zoveel. Hulde aan de optredende artiesten! Recensies laat ik voor de herkauwers, we hebben immers allemaal gezien wat er voorbij kwam. Ik heb genoten van de eerste tot de laatste minuut. Als een ‘gorilla in the mist’ verliet ik het feestje. In mijn keel voelde ik een pinda nog wat naschuren.

Dennis l'Ami

Filmpjes van 13-06-09

camera Foppe Peter Schut

13 juni 09

             Uitverkocht.


op het program: Joop Nolles met eigen songs - Hanz Mirck met fragmenten uit zijn nieuwe roman Nachtspiegelingen - Lieneke Termont, singer songwriter, met eigen materiaal, F. Starik leest voor uit zijn hit: De gastspeler, Tjerk Ridder probeert nieuwe liedjes uit, Arianne Notenboom toont haar fotodagboek, liedjes- en scenarioschrijver Jan Veldman zingt, gewezen stadsdichter van Groningen Rense Sinkgraven leest voor, Ingmar Heytze treedt op met bassist Cor van Ingen (bassist Spinvis) op baritongitaar + effecten.

4 april 2009

met o.a. Anneke Claus, stadsdichteres van Groningen, Ellen Deckwitz, Jascha van Roij, Ingmar Heytze, Arianne Notenboom fotografie, Rion Verberne en Alan Hoekstra Nederlandstalige liedjes, & wetenschapsjournalist Marcel Hulspas over Jefta, de rechter, oftewel - wie de bijbel werkelijk wil verstaan, moet zijn Griekse, Romeinse, Babylonische klassieken kennen.

Pinda’s

Een weblog van Dieuwertje Mertens over de afterparty van het pindaconcert van 4 april:

Dinsdag 7 april 2009
In een kleine stad als Utrecht zijn de spannende culturele gebeurtenissen op een hand te tellen. Een kleine ontdekking onder aan de gracht, is dan ook een juweeltje om te koesteren. Cultureel attaché...
Lees meer...

 

31 januari 2009:

         Programma:

- Annemarie Born - 'blues, country & ander liedjesverdriet'

- Sjoer Bergervoet - fotografie

- Harold K. - singer songwriter

- Van den Bergh en Nauta, gedichten in tweevoud - poëzie

- Il Luster - 'The Phantom of the Cinema' - film

- Kees Jonkheer - liedjes

- Marein Baas - poëzie

- De Spullenmannen -  'De Pers'

 



De pers: Minimal & Maximal sampling, en close projectie,
van spullen allerlei die hun laatste klanken ''uitblazen''.

15 oktober 2008

- Heug, experimenteel muzikaal duo Danibal en Jan Schellink

- Tsead Bruinja -poëzie uit Amsterdam en Friesland

- Kees Wennekendonk - nieuw liedmateriaal en een 'ready made'.

- Ellen Deckwitz - poëzie uit Groningen

***

 

Camera: Foppe Peter Schut.

16 juni 2008

- de Amsterdamse singer songwriter Susan Zeegers *
- wetenschapper Teun de Boer met een uiteenzetting over recent Utrechts onderzoek
naar stamcellen in het hart en de mogelijkheden daarvan *
- scenarist / liedjes schrijver Jan Veldman uit Naarden *
- Ingmar Heytze, dichter te Utrecht met nieuw materiaal. *
- STARGAZER, twee sets van deze jonge viermansformate uit Amsterdam met materiaal losjes gebaseerd op Ierse, Spaanse, Zweedse, Franse en Amerikaanse muziek. *
- Poëzie van Marein Baas *

Op youtube.com/keeswennekendonk zijn drie drie filmpjes van het afgelopen PindaConcert te zien, o.a. van Susan Zeegers, Stargazer, Jan Veldman en Ingmar Heytze.

Verslag door Peter Knipmeijer

Opeens heb je het: je wordt recensent. Uw ondergetekende was gisteren bij het pindaconcert en kreeg van Kees, organisator, master of ceremony en Grote Roerganger van de avond, de schone taak een verslag van het gebeuren te maken. Bij deze dan.

Ingmar Heytze trapte af. Prettig nieuw werk en heerlijk voorgedragen, het verleidde uw recensent tot de volgende korte ode:

Oh, was ik maar als Heytze!
Had ik maar die stijl, die tact,
dat onnavolgbaar eigentijdse
en een uitgeverscontract.

De eerste muzikale bijdrage kwam van Susan Zeegers. Wat een prachtige stem! Vol, diep, met een mooie kraak zo af en toe en een hoog register dat me aan Grey DesLisle deed denken. En dat alles begeleid op akoestische gitaar. Ik hoop haar vaker te horen.

Marein Baas, U-Slam finalist in ruste, had ik de afgelopen maand al een paar keer horen voordragen. Maar nog niet zó goed. Alles uit het hoofd, nonchalant gebracht en ontspannen aan elkaar gepraat. Mooie gedichten. Een Talent.

Stargazer sloot de eerste helft af. Deze viermansformatie verraste de aanwezigen met een stevig potje folk. Iers, Spaans maar vooral heel erg zichzelf. En tot mijn grote genoegen met het mooiste instrument ter wereld: de uillean pipes! Uw recensent luisterde met gesloten ogen en droomde binnen een paar minuten weg naar de Hooglanden. Hij zag het Eilann Donan kasteel in de mist, het donkere Loch Lochalsh en een roodharig meisje dat Deirdre heette en sproetjes had. Enfin, dat is voor u verder niet zo interessant, maar neem van me aan dat het prachtig was.

Na de pauze (roken, korte nabeschouwing, drankje, net voetbal, kortom) was het de beurt aan de wetenschap. Van Kunst alleen kan men immers niet leven. Teun de Boer presenteerde zijn revolutionair onderzoek naar het winnen van stamcellen uit de hartspier (na nog een prachtig gedicht van Heytze over het hart, het is te koop en dan krijg je er een gratis CD van Kees bij). Het publiek was aandachtig en er ontstond nog een levendige ethische discussie aan het einde. Dat is het leuke van de pindaconcerten: er wordt lustig afgewisseld tussen allerlei disciplines en alles is even prettig. Teun beaamde later overigens dat het in theorie ook mogelijk is om tonijnkarbonade uit tonijnstamcellen te maken en daar werd ik dan weer extra blij van.

Jan Veldman zong in het Gronings een aantal liedjes die zich afspeelden langs de spoorlijn Groningen-Roodeschool. Leuke liedjes met soms hilarische teksten en een gedreven voordracht. Denk Tom Waits en fado. Er werd gelachen, genoten en zelfs meegezongen.

En toen was het alweer laat en mocht Stargazer de avond afsluiten. Er werd wederom genoten, iemand pinkte een traantje weg en Deirdre.. Ach, laat ook maar.

Op de afterparty speelde Jan nog wat liedjes (broodjes bapao zullen nooit meer hetzelfde zijn), klom Kees achter de piano en waagde uw ondergetekende zich nog aan het zingen van Randy Newman. Het was nog lang onrustig in de stad.

Peter Knipmeijer

***

Foto's: Anouk Prins.

Ingmar Heytze, publiek, Stargazer, Susan Zeegers, Marein Baas en Teun de Boer.

Het volgende PindaConcert zal op een nader vast te stellen datum in september plaatsvinden.

*) Ja sorry, dit moet wel, de vorige keer was het gewoon overrrrrvvvvvvvvvvolllllllllllll!

Verslag
Pindaconcert 19 april:
publiek 53 personen

- Zaterdag 19 april, door Martinique Potharst en Paul van der Poel

"Een pindaconcert! Daar moet je heen gaan! Meld je gewoon aan via Internet, hartstikke leuk, je hoeft alleen maar pindas en wijn mee te nemen". Zo beval Jan Schellink ons ooit het Pindaconcert aan. Bij mij ontstond het beeld van een barretje in een bedompte werfkelder met schillen van doppinda's op de vloer (dat beeld is elders ontstaan maar dit terzijde) waar hangerig publiek de kunsten van zweverige kunstenaars zou overwaarderen. Maar, als Jan het zegt, kan het wat zijn, dus gewoon proberen en zelf ervaren. Bij aanmelden komt de eerste verrassing: we kunnen soep mee-eten, of we dat willen? Tuurlijk. De echte verrassing is bij binnenkomst: we komen in de intimiteit van een echte woonkamer, met grote tafel en vleugel. Alles, inclusief gastheer, straalt gastvrijheid en vertrouwen uit en wel zo dat ik even tijd nodig heb om te acclimatiseren. Dit is nieuw en dit is goed. De schillen van doppinda's zijn in geen velden of wegen te bekennen, de soep met salade en brood smaakt uitstekend. We eten met een gezelschap van ongeveer acht, negen personen en we zijn niet de enigen die voor het eerst zijn. Voorzichtig wordt her en der wat uitgewisseld: "Ga je ook een kunstje doen?", "Waar ken ik jou toch van?"

Na het eten stromen er nog zeker 30 mensen binnen, allemaal "entree" betalend met taart, wijn, nootjes. De optredens hebben een ding gemeen en dat is authenticiteit en kwaliteit. Sowieso moet het een extra lading geven om zo dicht op je publiek te zitten als bij Kees in de werfkelder en dat blijkt ook, bijvoorbeeld uit de terugkoppeling van Hanna Sleumer. Haar aria's met monoloog zijn een voor-voorpremiere van een schoolopdracht, maar de enige reden dat je dat weet is omdat ze het vertelt. Bij haar optreden geeft het voor het publiek ook een extra lading om zo dicht op de kunstenaar te zitten; je wordt er in mee gezogen en bijna komt het te dicht bij.

De gevarieerdheid van optredens - de een is bij wijze van spreken weggeplukt bij de Wereld Draait Door en de ander uit het koffiehuis om de hoek - komt terug in het publiek; het is een gezelschap dat je met recht ook gevarieerd mag noemen hoewel... misschien is het aantal dames (flink) in de meerderheid.

Kort samengevat: wij zijn bijzonder verrast en blij dat je dit kunt meemaken in je eigen stad.

Martinique Potharst en Paul van der Poel

Er waren optredens van:

- Hans Zilver en Isabel Schroeder met liedjes gemaakt op gedichten van de Engelse dichter James Fenton (www.jamesfenton.com ).
- singersongwriter Leine,
- Film 'Julia/Guiliana', van de cineaste Manon Bovenkerk, kunstenares, met muziek van Danny Weijermans,
- zanger/percussionist Alex Siegers met Lx-Press, funky soul,
- een uitbundige voorschouw door Ton van der Berg over het toekomstig station ("OV terminal") Utrecht,
- new coming singer songwriter Josephine Bell met Maud Lazaroms op percussie en melodica en Anna Maria Versloot op tokkelviool. Verder verwacht:
- de Rotterdamse zangeres Hanna Sleumer zingt aria's van Monteverdi uit 'L'incoronnazione di Poppea'
Poëzie en een liedje van Kees Wennekendonk

  
Ingmar Heytze met Hanz Mirck- Vincent Bijlo. Foto's Keke Keukelaar.

   
Keukenpubliek - ondergetekende. Foto's Keke Keukelaar.

19 januari:

Ingmar Heytze, poëzie, Jan Schellink, registratie van Het Posiment, voorstelling in theater Kikker, Liselotte Schupeprs, fotografie, Alexis de Roode, poëzie, Jan Veldman met een exposee over zijn boek: 'zesendertig dramatische situaties', waarin gesteld wordt dat er van die zesendertig ten minste een in een verhaal moet zitten, Gijs ter Haar, poëzie, Singer-Songwriter Phinx met Arthur Bont op slagwerk, en de Utrechtse formatie Monophone.

6 oktober ,

Optredens van:

Bill van Dijk - Chet Bakersongs, het verzinnen van een spel en het schrijven van een kookboek.
Hanz Mirck - nieuw werk.
Laura Nägele - De omgekeerde wereld: Afrikaanse vluchtelingen in het beloofde land.
Peter Knipmeijer - gedichten.
Danibal - extreme mondharpen
Ingmar Heytze - nieuwe gedichten.
Naomi Sato, sopraansaxofoon, en Nana Hizumi, vleugel - hoboconcert van Marcello
en twee finse Folksongs op sho en vleugel.
Anna de Bruyckere - gedichten.


Pindaconcert 16 juni 2006:

Ingmar Heytze, poëzie, Tjerk Ridder, liedjes, Nasja Covers en Bertine met gezongen try-outs uit hun programma Bertine & ik. Verder Lieneke Termont, singer-songwriter, en ondergetekende. Takis Sideris speelt klarinet en leest wat korte gedichten. Daarnaast ben ik buitengewoon trots onderstaande te kunnen aankondigen:

Dr Paul van der Sluis, van Philips Research Laboratories Eindhoven, demonstreert zijn uitvinding: een houtoven die de uitstoot van CO2 gassen met 90-99% reduceert. Bedoeld voor de derde wereld, maar voor de gehele wereld een superuitvinding. Op dit moment wordt in India een proefproductie van 1000 stuks gestart.



"Schoon vuurtje"

'Wat valt er technologish gezien nog te verbeteren aan een houtvuurtje? Heel veel denkt Philips-onderzoeker Paul van der Sluis. Hij heeft een hout-oven ontwikkelt die veel efficiënter hout verbrandt, waardoor tot zes keer minder hout nodig is. Bovendien wordt de schadelijke uitstoot van het vuur met 90-99% gereduceerd. Ideaal dus voor het gebruik op het platteland in ontwikkelingslanden, waar gezinnen vaak zo'n ongezonde oven in huis hebben staan. Een ingebouwde ventilator die via twee keramische platen met daartussen een halfgeleidermateriaal wordt aangedreven door de warmte van het vuur, zorgt niet alleen voor de efficëntere en schonere verbranding, maar levert tegelijkertijd de stroom voor een televisie of lampje.De divisie huishoudelijke apparaten van Philips gaat de oven dit jaar testen in India en hoopt het apparaat daarna te gaan verkopen. Doelgroep: de 300 miljoen armste gezinnen in de wereld.' Bert van Dijk, technologiejournalist bij Het Financieele Dagblad.

Verslagje van 14 januari 2006, door Evert Bouws



Door een toevallige ontmoeting bij dit pindaconcert terechtgekomen, en dan vraagt men je meteen maar om een verslag over de avond. Overigens is dat een prima manier om er in te komen. Het begon voor mij zelf eigenlijk al een dag eerder, vrijdagavond in de Kikker, waar ik Ton Bil ontmoette, een van de uitvoerenden van het pindaconcert. Het was bij een van die merkwaardige concerten, waar de Kikker patent op heeft: niet veel meer (bij andere gelegenheden zelfs minder) toehoorders in de zaal dan uitvoerenden op het podium, ditmaal het gerenommeerde Ives Ensemble. Met een fles wijn in mijn rugzakje meldde ik mij bij de werfkelder van Kees Wennekendonk, net terug uit Amsterdam van een adembenemend concert in de Matinee in het Concertgebouw. Een van de omroeporkesten speelde daar onder leiding van de dirigent-componist Peter E?tv?s de middag vullende compositie Espaces Acoustiques van de Franse componist Gerard Grisey. Maar daar hebben de kranten al over geschreven. Nu het pindaconcert zelf.

De avond was voornamelijk gewijd aan po?zie, zoals bleek uit de aankondiging op de website: de film "Stad" van de po?ziepopgroep D.O.M., optredens van Ingmar Heytze, Tjerk Ridder (Nederlandstalige liedjes), Lucas Laherto Hirsch, Tim van der Veer, waaraan nog werd toegevoegd een muzikaal optreden door Ton Bil. Het aantal bezoekers was een stuk minder dan bij eerdere gelegenheden, inclusief de zelf optredende dichters en musici ongeveer tien. Lucas Laherto Hirsch uit Haarlem was de eerste dichter die voordroeg uit recent werk. In het najaar verschijnt bij de Arbeiderspers de bundel ?Familiegebied? en dat was ook meteen de titel van het eerste gedicht dat hij voordroeg. Lucas is ge?nteresseerd in familierelaties, maar ook in historische beelden, zoals die van de Amsterdamse fotograaf Jacob Olie die een indrukwekkend tijdsbeeld gaf van het Amsterdam rond 1900, of beelden uit de Tweede Wereldoorlog. Tjerk Ridder zong hierna vier eigen liedjes met akoestische gitaar. Hij deed sommigen denken aan Fr?d?rique Spigt vanwege zijn gepassioneerde voordracht. Tjerk legde ons uit, dat hij zich als toneelacteur nooit echt kon uiten zoals hij dat eigenlijk zou willen. De film "Stad" (nog ?in progress?, want nog in een bewerkbare vorm, duur ca. 25 minuten) werd gepresenteerd door een van de makers Harry Zandbergen. Na de vertoning kwam er heel wat commentaar los. Zo vroegen sommigen zich af, in hoeverre de filmbeelden iets wezenlijks toevoegden aan de teksten en de muziek. Een film hoort nu eenmaal zijn eigen verhaal te hebben. Verder waren er nog wat technische opmerkingen over het geluid. Ingmar Heytze is uitgenodigd voor een optreden op een po?zieavond in Carr? en had de behoefte aan een try-out. Hij had daarvoor een microfoon opgesteld om ook dat aspect van het podium te kunnen oefenen. Hij hoopt zijn entree te kunnen maken op een echte - walmende - scooter. Maar het ging toch vooral om de keuze van de gedichten voor het Carr?optreden. Musicus Ton Bil zorgde vervolgens voor een muzikaal intermezzo: eerst een stuk van CD, gecomponeerd op PC met keyboard, en aansluitend een improvisatie op de vleugel. Vervolgens betrok hij de toehoorders bij een stoelendans ("Chair Dance"). De avond werd besloten met acht gedichten van de wat later binnengekomen Tim van der Veer. Het waren uiteenlopende onderwerpen die daarbij ten tonele werden gevoerd: van zijn broer via Kofi Annan (Tim werkt bij NOVIB) naar "Gedwongen ontslag", met de nodige managersuitdrukkingen. Voor een kunstliefhebber als ik was het een interessante avond: in de ambiance van een huiskamer (werfkelder) kennis te maken met het werk van dichters en musici. Het smaakt wat mij betreft naar meer.



Evert Bouws

Verslagje van 29 oktober, door Jan Veldman.

Het was een onbegrijpelijk warme herfstavond. Wij ademden de volle geur van de herfst in onze zomerkleren. De deuren naar de Oude Gracht hadden open kunnen blijven, maar wij sloten ze omdat de herfsten van onze levens zich nu eenmaal in onze gewoontes hadden verankerd.

Kees introduceerde het thema voor ons, schitterende mensen: Nieuw. Dat Nieuwheid vooral in het oog van de beschouwer rustte en hij memoreerde zijn vader, die dementeerde en bij wie elke, dus ook de meest afgezaagde handeling een totale openbaring was, en dat de zoon het ook wel zo moest zien.

Hans Mirck las nieuwe gedichten voor, waarvoor hij zich eerst uitvoerig excuseerde, wat niet nodig was, want de poezie werd genoten en gewaardeerd. De gedichten waren vervuld van droefheid, de lyriek was zachtaardig en melancholiek. Ze hadden een cyclisch karakter en waren geent op Schuberts Winterreise.
Jan Veldman verraste ons op geheel andere wijze met iets soortgelijks: Een reis door het Groningse landschap via de spoorlijn Roodeschool-Groningen in voorlopig nog slechts vier liederen. Hij kwam tot en met Usquert.
Ruben van Gogh had een reeks gedichten die de geschiedenis van de twintigste eeuw beschrijven. Hij begon met de saaiheid van het neerstorten van de Zeppelin, en eindigde bij het vallen van de Berlijnse muur. De twintigse eeuw was Duitsland, hoe je het ook wendt of keert.
Astrid van Baalen las, in haar moedertaal Engels, haar gedichten voor. Afgemeten zinnen, beklemmend en wanhopig. Op dat moment wisten wij dat deze avond van hoog niveau zou zijn.
Eric Dijkstra legde om de twee minuten vijf van zijn foto?s voor ons neer op de grond. Samen met de muziek van kees werd dat een betoverend moment. De kleine mensen op heuvels, bijna bedolven door de wolkenpartijen, de verbaasd kijkende etalagepopmeisjes, de vervreemde Japanner, we zullen ze nooit vergeten.
De korte film van Lila Boucher liet op onthutsende wijze de tragedie van het narcisme zien, Desmond Haneveer bracht ophanden werk ten gehore, onder andere een sportsong, over het feitenloos winnaarsgevoel van een nog onbegonnen sport.
Ingmar Heytze las een aantal van zijn actualiteitsgedichten voor, onder andere een niet gepubliceerd gedicht in een niet verschenen krant. Zelfs onder het moordende regime van deadlines wordt zijn poezie krachtiger.
De avond werd besloten door Jaap en Remco met liederen en een zoektocht naar een performance, sfeervol en gevaarlijk tegelijk.
Na wat grappen en grollen vertelden wij, mooie mannen en vrouwen elkaar dit : de zoektocht naar wat nieuw is kan alleen worden volbracht door wie geen geheugen heeft. Wij omhelsden elkaar op de oude manier.

Jan Veldman



Verslagje van 20 november 2004:


  

Desmond Haneveer en zijn publiek


Het Pindaconcert was een heel warme bijeenkomst met Desmond Haneveer die vertalingen van Neil Young en zichzelf zong, Anna Arov met enige Engelstalige gedichten waarvan er een ook in het Russisch uitstekend overeind bleef. Jan Suschitzky had een animatiefilm over een bril die levend werd opgegeten en een film over een vrouw, een klok, een dolk, een landschap en een gebouw. Serenische muziek uit Oegstgeest klonk van Lindy, die schone, heldere liederen zong, ook wel songs genaamd, vanachter de oude vleugel en de oude gitaar. Na de pauze deed Ed de gitaar- en innerlijke snaren trillen met een improvisatie 'Alles in A', en een nummer met onnavolgbare tekst waarin ik een trompetsolo mocht spelen. Hierop sprong Jan Suschitzky in het midden om het befaamde Singer Singer Naaimachine op welluidende en nagalmende wijze ten tonele te voeren. Hanz Mirck volgde met zacht uitgesproken gedichten, o.a over eten, Jascha zong en speelde twee hartverscheurende nummers, en deed daar een aantal ritmische Flitsportiergedichten tussendoor, waarna Ingmar Heytze de boel afsloot met dichterlijke en prozaische overpeinzingen die ons allen het juiste gevoel gaven om ons naar de rijk ge-ecipeerde wijn en pindatafel te spoeden. Een van de betere Pindaconcerten! Warm! Schoon! Fraai! Luisterrijk! Etc! Met dank aan Jan van de Grift voor de beamer van Mammoni.

Programma 20 november 2004:

Lindy, singer-songwriter uit Oegstgeest
Ingmar Heytze, gedichten
Jan Suschitzky, animatiefilms
Jascha, liedjes en gedichten
Il Luster, Arnout met twee animatiefilms
Desmond Haneveer, liedjes.
Anna Arov, gedichten
Ed Koenders, gitaar, zang
Hanz Mirck, gedichten


Vorig programma, 19 september:


Hanz Mirck, zang, poezie en piano
en ondergetekende zingen drie verschillende versies van 'Briefcase Blues', een gedicht van Ingmar Heytze.
Jan Schellink (thereminstreel, wokspecialist)
Desmond Haneveer (singer songwriter Belker)
Ruben van Gogh
Partijprogramma van het Comit?e Vieze Vlekken Weg, Yvette Evers
Anna Arov, gedichten
Ingmar Heytze, gedichten
Ien van Laanen, illustrator Volkskrant, o.v.: van Artikel tot Beeld.
Benne van der Velde, gedichten
Bernhard Christiaanse en Sylvia Hubers: fragmenten uit het 'Platonia Project'.
Marcel van der Heijden & Margreet Beuvink: Klassieke stukken.
Jan Veldman: liedjes.

***

Verslagje 14 september 2003

Foto 's: Paul de Heer






Op mijn mobischermpje staat: - wij staan met de wortelen voor de deur! - . Vrouwkje en Frank. Zoals gezegd: Vrouwkje Tuinman viert haar verjaardag op dit pindaconcert.
Ik spoed mij over de Utrechtse dreven van het grasterras van Rhijnauwen naar mijn nederige burelen aan de Oudegracht. Wie niet op de boerenmonumentendag hoefde te zijn of bij het reunie-optreden van Louisiana Radio op het Ledig Erf (het gelijknamige cafe viert haar 25-jarig bestaan) was op Vrouwkjes verjaardag.







Carolien Fleumer opende met een moedige uiteenzetting over muzikale grondtonen volgens de oude leer van het enneagram. Zij deed dat zeer fleurig.





Ingmar sloot naadloos aan met een serie gedichten en kort proza waar hij zijn bedreven vingers op vrolijke en zere plekken legde.





Tot mijn grote vreugde kon ik daarna Jan Veldman aankondigen. Geheel uit Naarden gekomen zong Jan over ouder wordende mannenclubjes aan de toog, opdringerige types die hij kort gezegd 'niet zo leuk' vond, en lippenbrekende broodjes baobap.
Met Jan en Ingmar ga ik een voorstelling voor de volgende parade maken; werktitel: breaking the waves.

Versje uit de pauze:

DICHTER AAN HUIS

Buiten was het drie?ndertig graden
maar in de Letse ambassade
-waar V. voor mocht lezen-
was het evengoed nog stervens koud.

***

Paul de Heer vertoonde een in Polen opgenomen film die subtiel en niet zonder humor een laatste telefoongesprek tussen twee geliefden verbeeldde.







Mondharpen kenden substantieel minder geheimen na een optreden van Danibal. Opvallend hierbij was, dat de geproduceerde klanken aanmerkelijk vreemder beelden opriepen dan de film van de Heer. Tovenarij met mond- en keelholtes, acrobatische tong, door de ruimte vliegende Godzillas en verbouwde speelgoedbootaandrijvers bracht ons allen in diepe staat van verering voor dit van oorsprong uit de middeleeuwse gynacealogie stammende instrument.





Frank Starik bracht vrouwkje, haar moeder en daarmee ons in verleiding met het instrument der erotische gedichten, hoewel de oude Bechstein vleugel het er niet mee tot een 'upright piano' bracht. Maar ja, die dan ook volgende maand negentig jaar. Let op: 3 oktober, vleugel Kees jarig, 90 jaar.





Vincent Kramer bracht een 'Hang' mee, een nieuw instrument waar hij op rustige, ritmische wijze licht getinte sprookjes opriep. Een 'hang' doet denken aan een wilde kruising tussen de UFO op 'De Inktpot', een dubbelgesmede wok en een caraibische steel drum. Een zeer leerzame, lieflijke ervaring.





Ondergetekende mocht dit pindaconcert afsluiten met 'Het meisje van de Vingerhoed' en een 'nl delta blues'.
Rest ons nog te melden dat Marielle en Sjoer door Vrouwkje werden aangekondigd als- 'Keeeeeeeees,blote meiden!!!,' terwijl zij toch echt als bedienend personeel en aan de afwas sloegen, zodat wederom niemand van de gasten zich hoefden te bekommeren om broodjes, glazen, dweilen en wat dies vies meer zij. (Foto 's volgen snel). Om een en ander weer in oorspronkelijke, keldergangbare staat terug te brengen kwamen Gabriel Kousbroek en zijn Boss dvd's kopieren en muziek maken. Dan maar niet naar de Jayhawks!







Het volgende Pindaconcert zal 18 september 2004 plaatsvinden.

Contact:
Kees Wennekendonk, Oudegracht 226 werfkelder
3511 NT Utrecht
030-2300222

www.keeswennekendonk.nl






Eerdere pinda 's

Zondag 15 Juni 15.00u

Line up:

- Jan Suschitzky 2 nieuwe animatiefilms -
- Vrouwkje Tuinman proza en po?zie -
- Ingmar Heytze proza en po?zie -
- Frank Starik en consorten -
- Marjanne Verbrugge liedjes, muziek -
- Jascha van Roij (SPOILER), Engelstalige liedjes
- Arjan Witte - Also sprach Zarathustra
- Jan Suschitsky - Lied van Brecht -
- Ondergetekende, nieuw werk -


***

Verslagje

Zonder dralen valt te stellen dat met het Pindaconcert van 15 juni het niveau van de culturele zondag 'Het Neusje van de Zalm' ruim 160 duim is opgetrokken. Buiten mededinging natuurlijk. Dat spreekt vanzelf. Een verlaat begin ging vlekkeloos over in op onnavolgbare wijze door Arjan Witte gespeeld stuk uit 'Also Sprach Zarathustra' (geboren Fries), en intieme voordrachten over de liefde van Vrouwkje Tuinman en Frank Starik, waarbij gezegd moet worden dat Frank zijn ranzigste teksten achterwege heeft gelaten. Wij kregen er een warme smartlap voor in de plaats. Marjanne Verbrugge raakte god en genot met engelstalig eigen werk op vleugel, Desmond had weer fijne vertalingen en nieuwe teksten op Ealsmuziek, Jan Suschitsky vertoonde ritmische beeldencomposities op het bijna witte, door cinematofiele vliegen en onze grote ogen enthousiast bezochte projectiescherm. Later op de middag werd dit met een door Jan met verve en Swung gezongen lied uit het oevre van Brecht over de 'sexuellen hoerigkeit' van de man aangevuld, de gastheer in complete perplexiteit achterlatend. Maar het paste bij nader inzien gelukkig prima met de bril die ik voor hem had ontworpen, ooit. Spielerisch mit Spass. Ingmar Heytze schreef synchroon een column voor het UN en voegde er een gedichtje of vier aan toe, er was een verrassend lief optreden van rockzanger Jascha, op een door stickers bijeengehouden gitaar, en ik mocht mijn oudste en nieuwste liedjes daar eveneens op begeleiden. Daartussen en daarna was het buiten goed toeven, met rose en wijn, en knapperige pinda 's. Ik verwacht in september het heerlijk samenkomen via het pindaconcept voort te zetten met onder andere een presentatie van Frank van Geloven, filmer te Utrecht.

Kees Wennekendonk


Ingmar in het UN:

Dit is oorlogscorrespondentie. Ik ben ondergedoken. Het is zondag tegen vieren in de middag en ik zit in een koele werfkelder, gevlucht voor de hegemonie van de wanhopige drie akkoorden, de overstuurde gitaarjengel en het mondorgelbeffen dat deze stad het hele weekend in een wurgende greep heeft gehouden. De bluesroute. Mijn hemel, de bluesroute. Ik haat de blues. En dan bedoel ik niet de authentieke, zompige, smerige Mississipi-deltablues die per traditie gespeeld wordt door eenarmige negers met een kunstgebit en bij voorkeur voor het nageslacht is bewaard middels een tot op de draad versleten wasrol, op een bedrijvig rangeerterrein, terwijl er op de achtergrond iemand duidelijk hoorbaar een ei staat te bakken. Ik bedoel ook niet de Rhythm ?n? Blues die tot ons kwam in schitterend koper en denderend orgelgeraas van Booker T. & the MG?s en later via The Blues Brothers All Star Showband met niemand minder dan Lou Marini op sax, Tom Malone op trombone, Matt Murphy op gitaar, enfin, ik kan ze allemaal wel noemen, maar dan was het natuurlijk geen all star band. Ik bedoel ook niet de Blues die al zo lang de smartlap van Amerika is, een onontbeerlijke steunpilaar van de populaire muziek. Ik bedoel niet de Blues die er feitelijk voor gezorgd heeft dat er ?berhaupt zoiets als rock ?n? roll best??t. Ik bedoel de Utrechtse, zompige middelbare burgerlullenblues die me dit weekend van tientallen podia door de trommelvliezen beukte alsof er geen hinderwet bestaat. De schier eindeloze, monotone soli van en voor muzikaal impotente midlife-crisislijders, die mij gisteren tot een uur ?s nachts uit mijn slaap heeft gehouden. Ik woon midden in het Museumkwartier en die ellende heeft nog nooit zo hard geklonken. Misschien stond de wind verkeerd , maar dan wel van alle kanten. Ik vind het niet zo erg om af en toe een paar uur wakker te worden gehouden door willekeurig welke teringherrie (moet je maar niet in een stad willen wonen), maar mag het dan asjeblieft iets interessantere teringherrie zijn dan de twaalfmatige, stampende vierkwartsmodder die nu al het hele weekend uit de speakers blubbert? Wie doen we hier in vredesnaam een lol mee, behalve het gebruikelijke peloton bier zuipende en later de stad onderkotsende en steegpissende provincialen? Kan die ellende volgend jaar niet gewoon ergens in een moeras worden gehouden, bij voorkeur tijdens de moesson en ergens in het waterkoude begin van de lente, net zoals vroeger? Je wilt de blues of je wilt ?m niet! Weet u wat het is? Met de blues is niets mis. De blues is een adequaat verzet tegen uitzichtloosheid. Een gevoel van: het gaat slecht, maar het komt wel weer goed. De blues maakt je beter. Maar de Utrechtse blues werkt op je wanhoop als een mierenlokdoos op mieren ? het wordt alleen maar erger. Met mij gaat het verder prima ? waar zou een mens zich half juni druk over maken, het is lekker weer maar niet te warm, ik heb leuk werk maar niet te veel, ik ben hysterisch gelukkig in de liefde ? maar de wind hoeft het zoveelste intro van Sweet home Chicago maar aan te dragen en ik begin al om me heen te graaien naar een scheermes of een stevig eind touw. Heel Utrecht is in de ban van de blues. Heel Utrecht? Nee! Een handjevol mensen blijft hardnekkig weerstand bieden aan de muzikale armoede die Utrecht goddank maar ??n weekend per jaar teistert. Ik bevind mij in de werfkelder van Kees Wennekendonk, die op onregelmatige momenten een soort salon organiseert onder de naam Pindaconcert. Wat we hier aan het doen zijn? Arjan Witte heeft net Strauss gespeeld, Vrouwkje Tuinman en F. Starik hebben nieuwe gedichten voorgelezen, Desmond Haneveer zong een vertaling van Eels. Jascha van Roij, de voorman van Spoiler (Utrechts internationale trots op popgebied), speelt een paar akoestische nummers die recht uit zijn hart komen. Er worden wonderlijke films gedraaid. Zon kiert door de ramen. Wijn schittert in de glazen. Het is hier prettig en niemand heeft de Domstadblues.

Ingmar Heytze, UN, 17 Juni 2003



Reacties

dankjewel voor de gastvrijheid als genoten.
later op een terras gingen we de middag recenseren.
ik vond de tweede zanger met de gitaar geweldig.
maar ik vond ons allen bij elkaar wel erg zwijgzaam en voorzichtig. en ik dacht laat dat nou maar zo, al zou ik van nature veeleer geneigd zijn om de discussie maar te openen,
het was maar voor het eerst dat ik daar was.
ik hoop niet voor het laatst.

F. Starik


Hoe ??n donkere ruimte! Zondag was leuk. Ik merkte dat ik zelden zo'n nerveusiteit over mij heen kreeg tijdens mijn spel. Dus dat kan altijd nog onderhevig gaan aan oefening. Erg fijn initiatief in iedere geval en ik hoop nog eens van de partij te mogen zijn.


Jascha van Roij


Pindaconcert zondag de 6e april
verslagje

Lieve lui, bij deze bedankt voor een fantastisch pindaconcert, afgelopen zondag, met maar liefst vijfendertig bezoekers en een racefiets op mijn verjaardag! Met o.a. film van Magda Augustijn, een expos?e van Andre de Jong over disneyficante retro-architectuur, serene pastiches op flamenco-muziek van Michel Versteeg, een ovenvers gedicht van Tjitske Jansen die niet trilde van de zenuwen, stichtelijke muziek van het zangduo Kitty en Karina met vleugelbegeleiding, liedjes van Dennis Verkerk op gitaar, een foto-uiteenzetting van Peter Schut over het verschil tussen plaatjes en professionele fotografie, nieuwe kabouter- 'miniaturen' van Ingmar Heytze en een weergaloze karaoke-versie van eigen liedjes van Desmond Haneveer. 'Zeg nooit dat je van haar houdt...' Er zijn 3 liter thee, 1 kilo tapenade, 10 liter pindasoep en 21 flessen wijn doorheen gejaagd, gelukkig heb ik de beste flessen bijtijds veilig kunnen stellen. Nogmaals zeer bedankt!

Ik ben van zins zondag de 15e juni voor te stellen als datum voor het volgende pindaconcert. Het is dan handig om om 14.30 af te spreken, zodat we om 15.00u kunnen beginnen. KeesW.